Sağlık Yöneticilerinin Paternalist Liderlik Davranışlarının Çalışanların İş Doyumu Üzerine Etkisi

Abstract

Bu araştırma, sağlık yöneticilerinin göstermiş olduğu paternalist liderlik davranışlarının, sağlık çalışanlarının iş doyumu üzerindeki etkisini incelemek amacı ile yapılmıştır ve ilişkisel tarama modelinde betimsel bir çalışmadır. Araştırma, Kastamonu, Çankırı ve Karabük illerinde bulunan kamu ve özel hastanelerde, Temmuz 2016-Mart 2017 tarihleri arasında yapılmıştır ve araştırmaya toplam 683 sağlık çalışanı katılmıştır. Araştırmaya katılanların %67,9'u kadın (kamu 329, özel 135), %32,1'i (kamu 152, özel 67) erkektir. Verilerin analizinde SPSS16 programı kullanılmıştır. Verilerin analizinde bağımsız örneklemler için t-testi, tek yönlü varyans analizi, pearson korelasyon analizi ve regresyon analizi kullanılmıştır. Yapılan korelasyon ve regresyon analizleri sonucuna göre paternalist liderliğin, iş doyumu üzerinde anlamlı ve yüksek düzeyde pozitif yönlü bir etkisi olduğu saptanmıştır (β=530, t=16,322, p<0,01).Bu araştırma, sağlık yöneticilerinin paternalist liderlik davranışları arttıkça, sağlık çalışanlarında iş doyumunun da arttığını ortaya koymuştur.

Algılanan Aşırı Nitelikliliğin İş Doyumu ve Örgütsel Özdeşleşme ile İlişkisi: Doktor ve Hemşireler Üzerine Bir Araştırma

“…Kavramın önemi ise bireylerin fiziksel ve ruhsal sağlıklarına yaptığı etkinin yanında üretkenlikle de ilişkili olmasına dayandırılmaktadır (Kaya ve Oğuzöncül, 2016). Yani hastanelerde de kaliteli ve etkili sağlık hizmetlerinin sunumunun sağlık hizmeti sunucularının iş doyumunu sağlamalarıyla mümkün olacağı görülmektedir (Nal ve Nal, 2018).…”

“…Literatür incelendiğinde iş doyumunun bazı değişkenlere bağlı bir kavram olduğu görülmektedir. Bu değişkenler de bireysel ve çevresel olmak üzere iki kategoride ele alınmaktadır (Nal ve Tarım, 2017). Çevresel faktörler ücret, terfi imkanları, iş arkadaşları ile ilişkiler, denetim ve iş yeri koşulları gibi faktörlerle açıklanmaktadır (Hıdıroğlu vd., 2019;.…”

“…Bireysel faktörler ise cinsiyet, yaş, medeni durum ve kişilik özellikleri gibi kavramlar bağlamında değerlendirilmektedir (Öztürk ve Şahbudak, 2015). Nitekim Lawler ve Porter'ın iş doyumu ile ilgili araştırmasında eğitim durumu, cinsiyet, yaş ve gelir durumunun iş doyumunu etkilediği bulunmuştur (Nal ve Tarım, 2017). Bireyler yaptıkları işte doyuma ulaştıkları zaman daha sağlıklı ve sadece iş yerlerinde değil iş dışındaki yaşamlarında da daha mutlu olacakları tahmin edilmektedir (İbrahim ve Dikmenli, 2019).…”

Factors Affecting Individuals' Creativity Performance: Paternalist Leadership, Management Innovation and Psychological Ownership

“…Paternalistic leadership is more accepted in patriarchal societies and businesses where the power distance is high (Yeşiltaş, 2013). Also, many studies have been conducted to examine the effect of paternalistic leadership on organisational cynicism (Sungur, Özer, Saygılı, & Uğurluoğlu, 2019;Nal, 2019), job satisfaction (Nal & Tarım, 2017), work engagement (Nal & Sevim, 2020), job motivation (Nal & Sevim, 2019), employee voiceover (Özyılmaz & Ataç, 2019), and job performance and intention to leave the job (Uğurluoğlu, Aldoğan, Turgut, & Özatkan, 2018), in Turkey.…”

Paternalist Liderlik Davranışının Örgütsel Özdeşleşme Üzerindeki Etkisinde Çalışanların İşe Tutkunluk Düzeylerinin Aracılık Rolü - The Mediating Role of Employee s Work Engagement in the Effect on Organizational Identification of Paternalistic Leadership Behaviour

“…Örneğin literatür incelendiğinde, paternalist liderlik davranışının iş tatmini, örgütsel bağlılık, örgütsel vatandaşlık davranışı, yenilikçilik, yöneticiye olan güven, iletişim, örgütsel özdeşleşme, işe tutkunluk, iş doyumu, örgütsel adalet vb. örgütsel davranış konuları üzerinde de etkisini belirlemeye yönelik çalışmalar bulunmaktadır (Erben ve Güneşer, 2008;Yeh vd., 2008;Paochin ve Chichun, 2009;Erkuş vd., 2010;Chen vd., 2011;Köksal, 2011;Chou, 2012;Anwar, 2013;Saher vd., 2013;Arsezen-Otamis vd., 2015;Cheng ve Wang, 2015;Top vd., 2015;Çıraklar vd., 2016;Chen, 2017;Liao vd., 2017;Nal ve Tarım, 2017;Öge vd., 2017).…”