Bu çalışma, ebelerin Türkiye'de yaşayan göçmen ve sığınmacılara yönelik zenofobi düzeylerinin değerlendirilmesi amacıyla yürütüldü.
Gereç ve Yöntem:Tanımlayıcı desende yürütülen araştırmanın örneklemini Türkiye genelinde aktif olarak çalışan 106 ebe oluşturdu. Veriler, "Kişisel Bilgi Formu" ve "Yabancı Düşmanlığı (Zenofobi) Ölçeği" ile toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler, Mann-Whitney U, Kruskal Wallis Testi kullanıldı.Bulgular: Araştırmaya katılan ebelerin yaş ortalaması 27,99+5,15 olarak belirlendi. Ebelerin; %94,3'ünün sığınmacı/göçmen hastalara bakım verdiği, %58,5'inin yabancı hastalara bakım verirken endişe duyduğu belirlenirken %41,5'inin ise bu hastalara karşı kendini kısmen ön yargılı bulduğu belirlendi. Çalışmaya katılan ebelerin; %79,2'sinin sığınmacı/göçmen bireylerle empati kurduğu ve %78,3'ünün ise yurt dışında çalışma isteği olduğu tespit edildi. Çalışma kapsamında ebelerin sığınmacı/göçmen hastalara bakım verirken; %94,3'ünün iletişim/dil engeli, %83'ünün kültürel farklılıklar, %44,3'ünün sağlık personeline karşı güvensizlik, %43,4'ünün hastaların bakım ve tedavisinde öncelik istemesi, %43,5'inin hastalar tarafından sözel şiddetin uygulanması ve %37,7'sinin ise sağlık personelinin uygulama yapmasına engel olacak şekilde mahremiyete yönelik hassasiyet göstermesi nedeniyle sorun yaşadığını belirlendi. Ebelerin; medeni durum, çocuk sahibi olma durumu, çalışma yılı ve çalışma şekli değişkenlerinin zenofobi ölçeği puan ortalamalarını anlamlı olarak etkilediği saptandı.