Safety of  2-agonists: a 50-year debate closed?

Bousquet, Jean; Bourdin, Arnaud; Demoly, Pascal

doi:10.1183/09031936.00193813

Cited by 3 publications

(2 citation statements)

References 34 publications

(35 reference statements)

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Thus, using 24-hour Holter ECG for COPD patients is highly recommended, as previously suggested by Bousquet et al [32] in patients with asthma, despite its cost and troublesome applications in daily practice. …”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Atrial and Ventricular Arrhythmia-Associated Factors in Stable Patients with Chronic Obstructive Pulmonary Disease

Kusunoki¹,

Nakamura²,

Hattori³

et al. 2015

Respiration

View full text Add to dashboard Cite

Background: Supraventricular and ventricular premature complexes (SVPC and VPC, respectively) are associated with chronic obstructive pulmonary disease (COPD) and with increased mortality in COPD patients. However, there are few reports on the causes of arrhythmia in COPD patients. Objectives: This study explores the associations between cardiopulmonary dysfunction and COPD by comparing patients with defined arrhythmias (>100 beats per 24 h) and those without, based on 24-hour electrocardiogram (ECG) recordings. Methods: Patients with arrhythmia underwent a 24-hour ECG and subsequent pulmonary function tests, computed tomography, ECG, 6-min walk test (6MWT), and BODE (body mass index, airflow obstruction, modified Medical Research Council Dyspnoea Scale, exercise capacity) index calculation. Results: Of 103 study patients (71 COPD patients and 32 at-risk patients), 36 had VPC, 45 had SVPC, 20 had both, and 42 had neither. The predicted post-bronchodilator forced expiratory volume in 1 s, the proportion of low-attenuation area on computed tomography, and BODE index values were significantly worse in the SVPC and VPC groups compared with the corresponding reference groups. Patients in the VPC group showed significantly increased right ventricular pressure and increased desaturation in the 6MWT compared with the reference group. In the multivariate analyses, bronchodilator use was a significant risk factor in the SVPC group, whereas in the VPC group, all parameters of the BODE index except for the dyspnoea score were identified as risk factors. Conclusions: Increased SVPC might be caused by bronchodilator use, whereas increased VPC is likely related to the peculiar pathophysiology of COPD.

show abstract

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Atrial and Ventricular Arrhythmia-Associated Factors in Stable Patients with Chronic Obstructive Pulmonary Disease

Kusunoki¹,

Nakamura²,

Hattori³

et al. 2015

Respiration

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…W obu grupach obserwowano podobne ryzyko poważnych zdarzeń niepożądanych oraz zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, chociaż niezakończonych zgonem, hospitalizacją ani zdarzeniem niepożądanym. Mimo że metaanaliza ta wskazuje, że LAβA dołączone do wGKS są bezpieczne, to w piśmiennictwie problem bezpieczeństwa LAβA nadal jest dyskutowany (38) . Bezpieczeństwo stosowania formoterolu w leku skojarzonym z BDP w formulacji drobnocząstkowej było badane przez Singha i wsp.…”

Section: Bezpieczeństwo Leczenia Długo Działającymi β 2 -Agonistamiunclassified

Asthma therapy with inhaled corticosteroids and long-acting β2-agonists – MART model

Grzelewska-Rzymowska

Górski

2014

PEDIATR MED RODZ

View full text Add to dashboard Cite

StreszczenieAutorzy przedstawiają niektóre problemy dotyczące wziewnego leczenia astmy kombinacją wziewnych glikokortykosteroidów (wGKS) i długo działających β 2 -agonistów (LAβA), określanego jako leczenie podtrzymujące i doraźne (LPiD). Od 2006 roku międzynarodowe zalecenia dotyczące terapii astmy i jej zapobiegania (GINA -Globalna Inicjatywa dla Astmy) rekomendują małe dawki wGKS jako pierwszą linię leczenia chorych na łagodną, przewlekłą astmę (drugi stopień leczenia) i średnie dawki wGKS lub kombinację wGKS z LAβA jako preferowane leczenie astmy umiarkowanej (trzeci stopień leczenia). Wziewne glikokortykosteroidy stanowią główne leki w astmie, ponieważ są skuteczne w kontrolowaniu objawów choroby i wskaźników spirometrycznych. Salmeterol i formoterol (LAβA) wywierają przede wszystkim działanie rozszerzające oskrzela, które utrzymuje się ponad 12 godzin. Ta grupa leków jest bardzo ważna w leczeniu astmy, pozwala bowiem na zmniejszenie dawki wGKS. Fundamentalną cechą astmy jest zapalenie, które dotyczy dużych i małych dróg oddechowych (o średnicy mniejszej niż 2 mm). Zajęcie małych oskrzeli jest powiązane z ciężkością choroby. W badaniach epidemiologicznych wykazano, że astma nie jest dostatecznie kontrolowana nie tylko w badaniach klinicznych, ale również w real-life. Nowy model terapii astmy, wykorzystujący budezonid oraz formoterol, określony jako leczenie podtrzymujące i doraźne, okazał się skuteczny i dobrze tolerowany. Poprawiał podatność pacjentów na terapię, zmniejszał ryzyko jej przerwania i poprawiał kliniczny przebieg astmy. Technologia Modulate pozwoliła na zmniejszenie cząstek dwupropionianu beklometazonu i formoterolu (BDP/F) w połączeniu, co umożliwiło uzyskanie homogennego rozkładu cząstek leku w całym drzewie oskrzelowym. Ostatnio ta superdrobnocząstkowa formulacja BDP/F była oceniana u chorych na astmę według modelu LPiD. Wykazano, że leczenie kombinacją BPD/F według tego modelu poprawia kliniczny przebieg astmy i zmniejsza liczbę zaostrzeń. Terapia choroby drobnocząstkowym BDP/F była dobrze tolerowana i może być zalecana u pacjentów powyżej 18. roku życia.

show abstract

Seguridad de los beta 2 agonistas (?2a) en asma bronquial

Oscanoa¹

2014

Rev Fac Cien Med Univ Nac Cordoba

View full text Add to dashboard Cite

ResumenLos broncodilatadores beta 2 agonistas (?2A) forman parte muy importante en el farmacoterapia del asma bronquial, una enfermedad que avanza en el mundo de manera epidémica. Los ?2A son prescritos a millones de personas en el mundo, por consiguiente los aspectos de seguridad son de interés público. Los broncodilatadores ?2A de acción corta (Short-Acting ?2 Agonists o SABA) como salbutamol inhalatorio, según las evidencias actuales, confirman su seguridad en su uso como fármaco de rescate o a demanda. Los broncodilatadores ?2A de acción prolongada (Long-Acting ?2 Agonists o LABA) se utilizan asociados a corticoides inhalatorios, como medicamentos controladores de exacerbaciones de accesos asmáticos, por razones de seguridad los LABAs no se recomienda su uso como monoterapia. SummaryBeta 2 agonist bronchodilators (?2A) are very important part in the pharmacotherapy of bronchial asthma, a disease that progresses in the world in an epidemic way. The ?2A are prescribed to millions of people around the world, therefore the safety aspects is of public interest. Short-Acting ?2 Agonists (SABAs), such as albuterol inhaler, according to current evidence, confirming its safety when used as a quick-relief or rescue medication. The long-acting ?2 agonists (LABAs) The long-acting bronchodilators ?2A (Long acting ?2 Agonists or LABAs) are used associated with inhaled corticosteroids as controller drugs for asthma exacerbationsaccess, for safety reasons LABAs are not recommended for use as monotherapy

show abstract

Safety of 2-agonists: a 50-year debate closed?

Cited by 3 publications

References 34 publications

Atrial and Ventricular Arrhythmia-Associated Factors in Stable Patients with Chronic Obstructive Pulmonary Disease

Atrial and Ventricular Arrhythmia-Associated Factors in Stable Patients with Chronic Obstructive Pulmonary Disease

Asthma therapy with inhaled corticosteroids and long-acting β2-agonists – MART model

Seguridad de los beta 2 agonistas (?2a) en asma bronquial

Contact Info

Product

Resources

About