Role conflict and the limits of state identity: the case of Indonesia in democracy promotion

Abstract

This paper aims to analyse why Indonesia projects democracy as a state identity by taking on the role of democracy promoter? This paper argues that Indonesia's aspiring role as a democracy promoter is not a manifestation of a firm and coherent democratic political culture, which is more likely to be a permanent feature of states. Thus, rather than seeing it as firmly established state identity, instead, Indonesia's democratic identity should be seen as role conception articulated by foreign policy elites in its quest for international prestige. Its role as a democracy promoter has enabled Indonesia to enhance its other roles conceptions such as an intellectual leader in ASEAN as well as a bridge-builder at the global level. However, this paper further argues that Indonesia's role as a democracy promoter has also been hindered due to the inter-role conflicts arising from its enactment of multiple roles. As a result, Indonesia's enactment of the role as democracy promoter have relatively less impactful towards democratisation in the region. To substantiate this argument, the paper examines Indonesia's strategies in promoting democracy and human rights in three case studies, namely Indonesia's role in mainstreaming human rights in ASEAN, Indonesia's democracy promotion through the Bali Democracy Forum, and Indonesia's engagement toward democratization in Myanmar.

Democracy in Indonesian Strategic Narratives. A New Framework of Coherence Analysis

“…This is not to suggest that the latter is less important. However, I rely on the findings of Sukma (2011), Karim (2017), as well as other critics of Indonesia's democracy promotion initiatives, who conclude that the Indonesian aim of promoting democracy is more to promote Indonesia than democracy (e.g. Liow, 2018).…”

Retoryka i praktyka: polityka Indonezji wobec Zachodu

“…Demokratyzacja miała silny i podstawowy wpływ na politykę zagraniczną Indonezji, prowadząc do zmian w zakresie wartości i interesów kształtujących aktywność zewnętrzną tego państwa [Acharya 2014; por. Karim 2017]. W czasie rządów Suharto Indonezja opierała swoją siłę polityczną na ASEAN oraz rozwoju gospodarczym; współcześnie często w dyskursie politycznym jest podkreślany fakt współistnienia demokracji i islamu [Anwar 2011;Azra 2006;por.…”

“…Indonezja najbardziej wykazała swoją aktywność w kwestii demokratyzacji ASEAN, odgrywając główną rolę w Forum Demokracji na Bali (Bali Democracy Forum -BDF) i naciskaniu na Mjanmę, aby zliberalizowała swój system polityczny [por. Karim 2017]. Pierwsze spotkanie w ramach BDF odbyło się w 2008 r. W 2010 r. uczestniczyły w nim 44 państwa.…”

(Nie)spójność wizerunku Indonezji : strategiczna narracja i działania w polityce zagranicznej

“…W artykule weryfikowana jest hipoteza stanowiącą, że Indonezja nie tworzy spójnego wizerunku państwa promującego demokrację, choć z pewnymi wyjątkami Słowa kluczowe: Indonezja; polityka zagraniczna; strategiczna narracja; demokracja -ABSTRACT -Increase of Indonesia's importance in the Asia-Pacific region has been observed at least since 2004 Indonesia's role as a democracy promoter is considered to be one of the most important of its roles, and its 'Democratic turn' in foreign policy has been widely analyzed The aim of this article is to develop the discussion on this issue by analyzing the coherence between image and foreign policy from the perspective of strategic narratives The article aims to answer the research question: is Indonesia's image as the democracy promoter coherent? The findings show that Indonesia has not been creating coherent image of democracy promoter, however, with some exceptions WPROWADZENIE Wzrost znaczenia Indonezji w regionie Azji i Pacyfiku jest zauważalny przynajmniej od 2004 r Jednym z elementów, który pomógł temu państwu odbudować wizerunek odpowiedzialnego i ważnego podmiotu w stosunkach międzynarodowych, jest jego demokratyzacja Promowanie demokracji przez Indonezję uznaje się za jedną z ważniejszych ról, jakie odgrywa "Demokratyczny zwrot" w polityce zagranicznej Indonezji jest szeroko badany, począwszy od nieco starszych prac (Acharya, 2014;Anwar, 2011;Sukma, 2011) aż po nowe (Rüland, 2017;Karim, 2017;Grzywacz, 2019a), przy czym te ostatnie wykorzystują założenia teorii ról i wiele miejsca poświęcają na analizę aktywności Indonezji, przede wszystkim w jej najbliższym otoczeniu Celem tego artykułu jest zwrócenie uwagi na kolejny aspekt związany z tymi badaniami -spójności wizerunku poprzez analizę i porównanie strategicznej narracji z działaniami w polityce zagranicznej W pracy poszukiwana jest odpowiedź na pytanie, czy wizerunek Indonezji jako promotora demokracji jest spójny? W artykule weryfikowana będzie hipoteza stanowiąca, że Indonezja nie tworzy spójnego wizerunku państwa promującego demokrację, choć z pewnymi wyjątkami, które mają taki charakter Spójność wizerunku jest badana przy użyciu analizy strategicznych narracji na przykładzie znaczenia i promocji demokracji w relacjach międzynarodowych Indonezji Praca podzielona jest na pięć części Po wprowadzeniu omówione są założenia strategicznych narracji wraz z proponowanym sposobem badania spójności tejże, następnie przeanalizowano miejsce demokracji w narracji politycznej (założeniach polityki zagranicznej Indonezji i przemowach politycznych), a także w działaniach politycznych (na trzech poziomach: międzynarodowym, międzyregionalnym, a także regionalnym) Porównanie tych aspektów działań politycznych pozwala na wyciągnięcie wniosku, w jakim zakresie wizerunek Indonezji jest spójny Artykuł kończy podsumowanie W pracy przyjęto następujące założenia badawcze: (1) promowanie demokracji jest podstawowym elementem wizerunku Indonezji i jest związane z aspiracjami odgrywania coraz ważniejszej roli w stosunkach międzynarodowych (Karim, 2017); (2) promowanie demokracji w polityce zagranicznej Indonezji ma charakter stały (Grzywacz, 2019b) SPÓJNOŚĆ STRATEGICZNEJ NARRACJI Z DZIAŁANIAMI POLITYCZNYMI Lawrence Freedman (2006) jako pierwszy rozpoczął badania nad użytecznością zagadnienia strategicznych narracji w studiach nad bezpieczeństwem Badacz uważał, że narracja ...…”

“…The findings show that Indonesia has not been creating coherent image of democracy promoter, however, with some exceptions WPROWADZENIE Wzrost znaczenia Indonezji w regionie Azji i Pacyfiku jest zauważalny przynajmniej od 2004 r Jednym z elementów, który pomógł temu państwu odbudować wizerunek odpowiedzialnego i ważnego podmiotu w stosunkach międzynarodowych, jest jego demokratyzacja Promowanie demokracji przez Indonezję uznaje się za jedną z ważniejszych ról, jakie odgrywa "Demokratyczny zwrot" w polityce zagranicznej Indonezji jest szeroko badany, począwszy od nieco starszych prac (Acharya, 2014;Anwar, 2011;Sukma, 2011) aż po nowe (Rüland, 2017;Karim, 2017;Grzywacz, 2019a), przy czym te ostatnie wykorzystują założenia teorii ról i wiele miejsca poświęcają na analizę aktywności Indonezji, przede wszystkim w jej najbliższym otoczeniu Celem tego artykułu jest zwrócenie uwagi na kolejny aspekt związany z tymi badaniami -spójności wizerunku poprzez analizę i porównanie strategicznej narracji z działaniami w polityce zagranicznej W pracy poszukiwana jest odpowiedź na pytanie, czy wizerunek Indonezji jako promotora demokracji jest spójny? W artykule weryfikowana będzie hipoteza stanowiąca, że Indonezja nie tworzy spójnego wizerunku państwa promującego demokrację, choć z pewnymi wyjątkami, które mają taki charakter Spójność wizerunku jest badana przy użyciu analizy strategicznych narracji na przykładzie znaczenia i promocji demokracji w relacjach międzynarodowych Indonezji Praca podzielona jest na pięć części Po wprowadzeniu omówione są założenia strategicznych narracji wraz z proponowanym sposobem badania spójności tejże, następnie przeanalizowano miejsce demokracji w narracji politycznej (założeniach polityki zagranicznej Indonezji i przemowach politycznych), a także w działaniach politycznych (na trzech poziomach: międzynarodowym, międzyregionalnym, a także regionalnym) Porównanie tych aspektów działań politycznych pozwala na wyciągnięcie wniosku, w jakim zakresie wizerunek Indonezji jest spójny Artykuł kończy podsumowanie W pracy przyjęto następujące założenia badawcze: (1) promowanie demokracji jest podstawowym elementem wizerunku Indonezji i jest związane z aspiracjami odgrywania coraz ważniejszej roli w stosunkach międzynarodowych (Karim, 2017); (2) promowanie demokracji w polityce zagranicznej Indonezji ma charakter stały (Grzywacz, 2019b) SPÓJNOŚĆ STRATEGICZNEJ NARRACJI Z DZIAŁANIAMI POLITYCZNYMI Lawrence Freedman (2006) jako pierwszy rozpoczął badania nad użytecznością zagadnienia strategicznych narracji w studiach nad bezpieczeństwem Badacz uważał, że narracja pełni funkcję "specjalnej broni", która pomaga przekonać innych o słuszności podejmowanych działań militarnych Badacze Laura Roselle, Alister Miskimmon i Ben O'Loughlin (2013; przedstawili całościowo analizę strategicznych narracji Uznali oni, że są one konstruowane na trzech poziomach: systemowym, tożsamościowym i problemowym, a także że ich konstrukcję można badać trójstopniowo, poprzez analizę jej tworzenia, projekcji i odbioru Podmiot odwołuje się do przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, aby ułatwić sobie proces osiągania celu (Domachowska, 2017, s 24) W najprostszym ujęciu narracja służy stworzeniu opowieści, która ma uzasadn...…”