Rola radioterapii oczodołów w leczeniu orbitopatii tarczycowej — aktualny stan wiedzy

Abstract

The treatment of Graves' orbitopathy (GO) remains a diagnostic and therapeutic challenge for clinicians worldwide. The elimination of risk factors, such as encouraging smoking cessation and achieving euthyroidism, are the most important and usually sufficient treatment methods in most mild cases. A course of selenium may also be beneficial. High-dose systemic corticosteroid therapy remains the first-line therapy in moderate-to-severe orbitopathy; however in some patients such treatment may be insufficient. Radiotherapy for GO has been used for decades and is considered to be effective in active GO, although less than systemic corticosteroids. Unfortunately, there are only eight randomised studies that may be analysed to assess its true effectiveness and applicability. It has been indicated that radiotherapy affects mainly eye motility and soft tissue changes, with almost no influence on exophthalmos. The combination of these two therapies has proven to be even more effective than either treatment alone, especially in subjects with resistant or recurrent GO. Orbital radiotherapy seems to be a safe procedure with few adverse effects observed long after the therapy. It should be avoided in patients with retinopathy, due to diabetes mellitus and hypertension, and in young subjects (< 35 years old). Orbital radiotherapy, as a safe and generally effective second-line therapy, is used in some countries as a supporting method during the second course of systemic corticosteroid therapy, if the response to the first course is unsatisfactory. StreszczenieLeczenie orbitopatii tarczycowej w przebiegu choroby Gravesa-Basedowa (GO, Graves' orbitopathy) nadal pozostaje dla klinicystów z całe-go świata dużym wyzwaniem terapeutycznym. Modyfikacja czynników ryzyka poprzez zaprzestanie palenia papierosów, wyrównanie hormonalne czy środki działające miejscowo uważane są za najważniejsze, a zarazem najskuteczniejsze metody leczenia w przypadku łagodnej GO. Korzyści może przynieść również stosowanie preparatów selenu. Leczenie dożylne preparatami glikokortykosteroidów pozostaje terapią pierwszego rzutu w przypadku umiarkowanej oraz ciężkiej GO, chociaż u niektórych pacjentów takie leczenie jest niewystarczające. Radioterapia jest stosowana w leczeniu GO od wielu dziesięcioleci i jest uznawana za skuteczną w przypadku aktywnej postaci choroby, jednak dającą gorsze wyniki niż systemowa terapia glikokortykosteroidami. Aktualnie dostępnych jest jedynie 8 randomizowanych prac, które dostarczają rzetelnych informacji do analizy skuteczności i radioterapii w GO. Wykazano, że efektem radioterapii jest głównie zwiększenie ruchomości gałek ocznych oraz pozytywny wpływ na zmiany patologiczne tkanek miękkich oczodołu, bez istotnego wpływu na stopień wytrzeszczu. Połączenie obu metod leczenia okazało się być bardziej efektywne niż każda z terapii zastosowana osobno, szczególnie w przypadku opornej bądź nawracającej GO. Radioterapia oczodołów wydaje się metodą bezpieczną, obarczoną niewielkim ryzykiem działań niepożądanych, pojawiających s...

The role of selenium in thyroid gland pathophysiology

“…Main characteristics of major clinical studies concerning the relationship between selenium and benign thyroid diseases after 12 months, already after selenium withdrawal, were analogous to those obtained before [145]. The results, as presented above, have contributed to the inclusion of selenium supplementation in the recommendations of European Group on Graves' orbitopathy (EUGOGO), issued in 2016, according to which, in benign forms of short-term thyroid orbitopathy, the use of sodium selenate is recommended twice daily in dose of 100 µg for six months [146], although its use was already encouraged before that [147]. Two interesting clinical trials are currently underway [148,149], the results of which may bring us closer to a more conclusive answer to the question of whether supplementation with selenium significantly influences the state of patients with Graves' disease [148] and the quality of life of patients with CAT [149].…”

“…Uzyskane po 12 miesią-cach wyniki już po odstawieniu selenu, były analogiczne do uzyskanych wcześniej [145]. Zaprezentowane powyżej rezultaty przyczyniły się do uwzględnienia suplementacji selenem w wydanych w 2016 roku rekomendacjach Europejskiego Towarzystwa Tyreologicznego, zgodnie z którymi w łagodnych formach krótko trwającej orbitopatii tarczycowej zaleca się stosowanie selenianu sodu (100 µg 2 ×dziennie) przez 6 miesięcy [146] [147]. Aktualnie trwają dwa interesujące badania kliniczne [148,149], których wyniki mogą nas przybliżyć do bardziej jednoznacznej odpowiedzi na pytanie czy suplementacja selenem istotnie wpływa na stan pacjentów z chorobą Gravesa i Basedowa [148] oraz jakość życia chorych z PAZT [149].…”