Risk Factors for Development of Paradoxical Response During Antituberculosis Therapy in HIV-Negative Patients

Abstract

The risk factors for development of paradoxical response were studied in a cohort of 104 patients with culture-documented Mycobacterium tuberculosis infection. Paradoxical deterioration occurred in 16 (15.4%) patients (case group) during antituberculosis therapy, involving lungs and pleura (n=4), spine and paraspinal tissue (n=5), intracranium (n=3), peritoneum (n=2), bone and joint (n=1), and lymph node (n=1). The median time from commencement of treatment to paradoxical deterioration was 56 days (range, 20-109 days). Compared with 53 patients without clinical deterioration after antituberculosis therapy (control group), patients with paradoxical response were more likely to have extrapulmonary involvement (62.5% vs. 17.0%; P<0.05) at initial diagnosis, to have lower baseline lymphocyte counts (672+/-315 cells/microl vs. 1,328+/-467 cells/microl; P<0.001), and to exhibit a greater surge in lymphocyte counts (627+/-465 cells/microl vs. 225+/-216 cells/microl; P<0.05) during paradoxical response. Further studies on lymphocyte subsets and cytokine levels would be useful in understanding the exact immunological mechanisms involved in immunorestitution.

Gastrointestinal tract pseudo-obstruction or obstruction due to Mycobacterium tuberculosis breakthrough

“…8 Cheng et al discussed possible risk factors for such a reaction in patients who were HIV negative, including perhaps a low lymphocyte count or an initial extrapulmonary tuberculosis infection. 9 This case did indeed meet the definition of paradoxical reactions; the Figure 2 Histology of skip nodule lesions of the external ileal wall and appendix, revealing chronic inflammation and fibrosis with a few tiny non-caseating granulomas. Acid fast, GMS and PAS are negative for microorganisms.…”

Increase in Size of Lymph Nodes or Occurrence of New Lymphadenopathy During Antituberculosis Chemotherapy: Paradoxical Response

“…Paradoksal yanıt, tüberküloz tedavisi alan hastalarda klinik ya da radyolojik olarak var olan lezyonların kötüleşmesi veya yeni lezyon gelişmesi olarak tanımlanmaktadır 1,6,7 . Bu durum, konakçı immün yanıtı, tüberküloz basillerinin virülansı, enfeksiyonun yerleşim yeri, antijen yükü ve uygulanan kemoterapi etkilerinin kombinasyonu sonucunda bazı olgularda (yaklaşık %10-15) ortaya çıkmaktadır 7,8 .…”

“…Paradoksal yanıt için literatürde bildirilen süre dört hafta ile 18 ay arasında değişmektedir 2,6 . Bizim olgularımızdan ilkinde beş ve 20 ay, ikincisinde üç ay, üçüncüsünde iki ay, dördüncüsünde dört ay sonra paradoksal yanıt gelişmiştir.…”

“…Bizim olgularımızdan ilkinde beş ve 20 ay, ikincisinde üç ay, üçüncüsünde iki ay, dördüncüsünde dört ay sonra paradoksal yanıt gelişmiştir. Paradoksal yanıt, ateş gibi sistemik reaksiyonlar, semptom ve bulgularda kö-tüleşme, pulmoner lezyonlarda artma, lenfadenit, intrakraniyal tüberküloma, plörezi veya perikardit, cilt ve yumuşak doku, kemik, batın içinde lezyonlar şeklinde karşımıza çıkabilir [1][2][3][4][5][6]10,11 . Bazı çalışmalarda paradoksal yanıt en sık olarak yeni lenfadenopati gelişimi veya mevcut olan lenfadenopatide kötüleşme olarak bildirilmektedir 12 .…”

“…Bizim olgularımızda da paradoksal yanıt, yeni gelişen lenfadenopati klinik tablosuyla karşımıza çıkmıştır. Paradoksal yanıt gelişen olgularda, altta yatan başka bir hastalık, ilaç direnci ya da hasta uyumsuzluğu gibi sorunlar yoksa, tedavi planında bir değişiklik ya da tanı için herhangi başka bir invazif işleme gerek olmadığı belirtilmektedir 1,6,9,13 . Bizim birinci ve üçüncü olgumuzda, malignite olası-lığını ekarte etmek amacıyla yeni gelişen lenfadenopatilerden biyopsi yapılmış; ilk üç olgumuzun tedavi süresi, konulan paradoksal yanıt tanısı konfirme edilemediği için uzatılmıştır.…”