Retrospective Evaluation of Long Bone Fractures in the Newborns: A Single-Center Experience

Abstract

Amaç: Uzun kemik kırıkları yenidoğan döneminde nadir görülmektedir. Bu çalışmada uzun kemik kırığı tanısı alan yenidoğanların klinik özellikleri ve hastanemizde görülme sıklığının belirlenmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntemler: 2012-2016 yılları arasında uzun kemik kırığı tanısı alan yenidoğanların dosyaları retrospektif olarak incelenerek klinik özellikleri kaydedildi.Bulgular: Beş yılda uzun kemik kırığı tanısı alan 15 yenidoğan tespit edildi. Sekiz olguda humerus kırığı, dört olguda femur kırığı, iki olguda bilateral femur kırığı ve bir olguda intrauterin femur ve postnatal humerus kırığı mevcuttu. Uzun kemik kırığı insidansı 1000 canlı doğumda 0.19, humerus kırığı insidansı 1000 canlı doğumda 0.11, femur kırığı insidansı ise 1000 canlı doğumda 0.07 olarak saptandı. Kırık gelişmesini kolaylaştıran faktörler sekiz olguda (% 53) doğum travması, yedi olguda ise metabolik-genetik faktörler olarak belirlendi.Sonuç: Uzun kemik kırıkları anne, fetüse ait nedenler veya doğum esnasında uygulamalara bağlı olarak ortaya çıkan doğum komplikasyonlarındandır. Uzun kemik kırıkları daha sıklıkla travmatik doğum eylemi ile ilgili olmakla birlikte, altta yatan patolojik durumların varlığında sezaryen doğum da uzun kemik kırıkları için risk oluşturmaktadır.