Response: Re: Possible Role of Ovarian Epithelial Inflammation in Ovarian Cancer

Ness, Roberta B.; Cottreau, Carrie

doi:10.1093/jnci/92.2.163

Cited by 5 publications

(4 citation statements)

References 2 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Order By: Relevance

“…In ovarian cancer etiology, TNF-a-mediated inflammation has been proposed to contribute to cancer risk (Ness and Cottreau, 2000;Yang et al, 2004). Consistent with this idea, TNF-a is able to stimulate expression of COX-2 in nontumorigenic ovarian surface epithelial cells.…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 77%

Loss of TNF-α-regulated COX-2 expression in ovarian cancer cells

et al. 2005

View full text Add to dashboard Cite

Section: Discussionmentioning

confidence: 77%

Loss of TNF-α-regulated COX-2 expression in ovarian cancer cells

et al. 2005

View full text Add to dashboard Cite

“…13 shows that, as expected, the anti-mesothelin ELISA assay detected soluble mesothelin in all ascites fluids as well as in conditioned media from ovarian cancer cell lines and from 293 MESOIg (a transformed cell line that expresses a GPI anchortruncated mesothelin fused to an Ig domain[285]) (Fig.3.2.13A). Endo-A meso ELISA also detected soluble mesothelin in ascites fluids and conditioned media from cancer cell lines.…”

supporting

confidence: 74%

“…Even after cessation of ovulation due to follicle depletion, high levels of gonadotropins followed by inflammatory events could still stimulate an ovulation-like process. Chronic gonadotropin stimulation might lead to chronic innate inflammation and a favoring microenvironment for ovarian cancer development [13].…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

Ο Ρόλος Των Μεμβρανικών Γλυκοπρωτεϊνών Στον Καρκίνο Των Ωοθηκών

Ντάνγκαη¹

View full text Add to dashboard Cite

Καθώς η θεραπεία του καρκίνου των ωοθηκών με τις συμβατικές χημειοθεραπείες δεν είναι αποτελεσματική, αναζητούνται προσεγγίσεις που στοχεύουν συγκεκριμένους καρκινικούς στόχους ή ειδικά σηματοδοτικά μονοπάτια.Ένας από τους στόχους αυτής της μελέτης ήταν η διερεύνηση του ρόλου των γλυκοπρωτεϊνών μεσοθηλίνη και CA125 στην εξέλιξη και μετάσταση του καρκίνου των ωοθηκών αλλά και η διερεύνηση εφαρμογών, που βασίζονται σε αντισώματα, με σκοπό τον περιορισμό των περιτοναϊκών μεταστάσεων. Έτσι, υποθέσαμε ότι η ταυτόχρονη στόχευση των δύο αυτών γλυκοπρωτεϊνών θα μπορούσε να περιορίσει πιο αποτελεσματικά τη μετάσταση. Για να ελέγξουμε την παραπάνω υπόθεση αναπτύξαμε ένα μοντέλο μεταστατικού καρκίνου των ωοθηκών στον ποντικό. Σύμφωνα με την in vivo απεικόνιση, η τοπική χορήγηση του συνδυασμού των δύο αντισωμάτων που στοχεύουν την μεσοθηλίνη και το CA125 περιόρισε τις μικρομεταστάσεις σε σύγκριση με τις ομάδες ποντικών στα οποία χορηγήθηκαν μεμονωμένα αντισώματα. Η ανάλυση των ανοσοποιητικών κυττάρων του καρκινικού μικροπεριβάλλοντος της περιτοναϊκής κοιλότητας έδειξε πως η συνδυασμένη θεραπεία περιόρισε α) τις μικρομεταστάσεις, β) το καρκινικό φορτίο και γ) τα δραστικά προερχόμενα από το μυελό ανοσοκατασταλτικά κύτταρα (myeloid-derived suppressor cells, MDSCs). Η σημασία της παρατήρησής μας είναι προφανής, αφού ένα καρκινικό μικροπεριβάλλον με λιγότερα ανοσοκατασταλτικά στοιχεία ευνοεί την ανοσολογική απόρριψη του όγκου.Η μεσοθηλίνη, εκτός από μια γλυκοπρωτεΐνη προσδεδεμένη στην κυτταρική επιφάνεια μέσω «άγκυρας» γλυκοσυλο-φωσφατιδυλο-ϊνοσιτόλης (GPI), υπάρχει και σε εκκρινόμενη μορφή και συνιστά έναν καρκινικό δείκτη στον ορό των ασθενών με καρκίνο των ωοθηκών. Διατυπώσαμε την υπόθεση ότι τα καρκινικά αντιγόνα με άγκυρα GPI όπως η μεσοθηλίνη, μπορούν να δεσμεύονται στον υποδοχέα της μαννόζης (MR) που εκφράζεται από τα μακροφάγα τα οποία διηθούν τους καρκίνους, μέσω των τελικών καταλοίπων μαννόζης. Επίσης η πρόσδεση της εκκρινόμενης από καρκινικά κύτταρα μεσοθηλίνης στον MR, θα μπορούσε να συνεισφέρει στην ενεργοποίηση των μακροφάγων προς έναν εναλλακτικό, σχετιζόμενο με τον καρκίνο φαινότυπο (TAM). Για να διερευνήσουμε την παραπάνω υπόθεση ελέγξαμε την ύπαρξη προσδεδεμένης μεσοθηλίνης στην επιφάνεια μακροφάγων από ασκίτες ασθενών με καρκίνο των ωοθηκών. Με κυτταρομετρία ροής βρήκαμε ότι τα μακροφάγα τα οποία εξέφραζαν τον υποδοχέα της μαννόζης είχαν στην επιφάνειά τους προσδεδεμένη μεσοθηλίνη. Σε in vitro πειράματα που περιελάμβαναν καλλιέργεια ώριμων μακροφάγων και καρκινικών σειρών ωοθήκης σε συστήματα transwell, επιβεβαιώσαμε την πρόσδεση της εκκρινόμενης από καρκινικά κύτταρα μεσοθηλίνης σε μακροφάγα που στο τεχνητό καρκινικό περιβάλλον υπερεκφράζουν τον υποδοχέα της μαννόζης. Επιπλέον, παρατηρήσαμε πως η εκκρινόμενη μεσοθηλίνη που δεν διαθέτει άγκυρα GPI δεν προσδένεται σε μακροφάγα. Για να αποδείξουμε πως η πρόσδεση οφειλόταν στον υποδοχέα της μαννόζης απομονώσαμε ανασυνδυασμένα αντισώματα κατά της υπομονάδας που αναγνωρίζει με ειδικότητα κατάλοιπα μαννόζης (anti-CDR4-MR human recombinant antibodies (scFv) μετά από σάρρωση βιβλιοθήκης ζύμης που εκφράζει στην επιφάνειά της ανασυνδυασμένα αντισώματα. Τα αντισώματα αυτά παρεμπόδισαν την πρόσδεση της μεσοθηλίνης. Επιπλέον, ο κλώνος #G11, απέτρεψε την πόλωση των μακροφάγων σε φαινότυπο TAM. Αυτό αποδεικνύει πως παράγοντες ικανοί να ρυθμίζουν την πόλωση των μακροφάγων στο καρκινικό μικροπεριβάλλον είναι δυνατόν να πυροδοτήσουν την απόρριψη του όγκου από τοανοσοποιητικό σύστημα.Για να διευρύνουμε τη στόχευση των σχετιζόμενων με τον καρκίνο μακροφάγων (ΤΑΜ), μελετήσαμε επίσης την γλυκοπρωτείνη Β7-Η4 που 1) αντιπροσωπεύει έναν από τους σημαντικούς καταστολείς των Τ λεμφοκυττάρων, 2) υπερεκφράζεταιι στα ΤΑΜ και 3) συσχετίζεται με αυξημένη επιθετικότητα και κακή πρόγνωση για την επιβίωση των ασθενών με καρκίνο των ωοθηκών. Μετά από ανάλυση πρωτογενών καρκινικών κυττάρων από ασκίτες ή συμπαγείς όγκους ή από ποντικούς στους οποίους είχαν δημιουργηθεί όγκοι ωοθήκης, εντοπίσαμε αυξημένη έκφραση του Β7-Η4 στην κυτταρική επιφάνεια. Επίσης, βρήκαμε πως τα διηθούμενα στον όγκο μακροφάγα παρουσίαζαν αυξημένη επιφανειακή έκφραση του Β7-Η4. Για τη στόχευση του Β7-Η4 των καρκινικών κυττάρων και των ανοσοκατασταλτικών ΤΑΜ, απομονώσαμε ανασυνδυασμένα αντισώματα. Επιλεγμένοι κλώνοι αντισωμάτων κατά του Β7-Η4 μελετήθηκαν λεπτομερώς για την ικανότητά τους να παρεμποδίζουν την ανοσοκατασταλτική δράση του Β7-Η4. Τα αποτελέσματά μας έδειξαν ότι ο κλώνος 3#54 μπορούσε να αντιστρέψει την καταστολή της ενεργότητας Τ λεμφοκυττάρων μετά από ομοιοπολική ενεργοποίηση μέσω του CD3 μορίου παρουσία της ανασυνδυασμένης Β7-Η4 πρωτεΐνης. Επιπλέον, αποδείξαμε ότι το B7-H4 που εκφράζεται in cis από αντιγονοπαρουσιαστικά κύτταρα και καρκινικά κύτταρα ή in trans από ΤΑΜs μειώνει την ενεργοποίηση Τ κυττάρων με ειδικότητα για καρκινικά αντίγονα κατόπιν αναγνώρισης των κυττάρων-στόχων τους. Τo ανασυνδυασμένο αντίσωμα κατά του B7-H4 3#54 από την άλλη, εξουδετερώνει την αρνητική επίδραση του Β7-Η4 προάγοντας την ανοσολογική απόκριση των Τ λεμφοκυττάρων κατά των καρκινικών στόχων ή κυττάρων που παρουσιάζουν τον αντιγονικό επίτοπο. Ανακεφαλαιώνοντας, στην παρούσα εργασία μελετήσαμε τον ρόλο της υπερέκφρασης των γλυκοπρωτεϊνών μεσοθηλίνη, CA125, MR και B7-H4. Οι συγκεκριμένες αποτελούν σημαντικούς διαγνωστικούς και προγνωστικούς δείκτες στον καρκίνο των ωοθηκών. Μελετήσαμε την πρόσδεση αυτών των αντιγόνων σε μακροφάγα ή σε Τ λεμφοκύτταρα και αποκαλύψαμε σημαντικές συνέπειες των αλληλεπιδράσεων αυτών για την ανοσολογική απόκριση έναντι καρκινικών κυττάρων. Τέλος, απομονώσαμε ανασυνδυασμένα αντισώματα έναντι των παραπάνω γλυκοπρωτεϊνών και διερευνήσαμε την εφαρμογή τους σε πειραματικές μελέτες για την ανάπτυξη νέων θεραπευτικών μεθόδων στον καρκίνο των ωοθηκών.

show abstract

Risk of lung cancer following exposure to carbon black, titanium dioxide and talc: Results from two case–control studies in Montreal

Ramanakumar

Parent

Latreille

et al. 2007

Intl Journal of Cancer

View full text Add to dashboard Cite

(IARC) recently evaluated the carcinogenicity of three poorly soluble weakly-toxic substances: carbon black, titanium dioxide and talc. Though there is evidence of carcinogenity in experimental animals for these substances, the evidence in humans is sparse and equivocal. In the context of two large population based case-control studies of lung cancer carried out in Montreal, we were able to study the possible relationships between the exposure to each of these substances and subsequent risk of lung cancer. We were able to distinguish talc used for industrial purposes from that used for cosmetic purposes. Interviews for Study I were conducted in 1979-1986 (857 cases, 533 population controls, 1,349 cancer controls) and interviews for Study II were conducted in 1996II were conducted in -2001 (1,236 cases and 1,512 controls). Detailed lifetime job histories were elicited, and a team of hygienists and chemists evaluated the evidence of exposure to a host of occupational substances. Lung cancer risk was analysed in relation to each exposure, adjusting for several potential confounders, including smoking. Subjects with occupational exposure to carbon black, titanium dioxide, industrial talc and cosmetic talc did not experience any detectable excess risk of lung cancer. The results are consistent with the recent evaluations of the IARC Monographs. ' 2007 Wiley-Liss, Inc.Key words: lung cancer; carbon black; talc; titanium dioxide; casecontrol studies; Canada; occupational risks; chemical hazards Lung cancer remains the leading cause of cancer deaths in Canada and other industrialised countries. 1 Prevention of cancer requires identification of modifiable risk factors. Apart from smoking, one of the most fruitful areas for identification of lung cancer risk factors has been the occupational environment. The Monograph Programme of the International Agency for Research on Cancer (IARC) conducts evaluations of carcinogenic risks of different agents, and thereby provides the information base for cancer prevention throughout the world. 2 Recently, an IARC Working Group evaluated the carcinogenicity of three poorly soluble low-toxicity particulate materials: carbon black, titanium dioxide and talc. 3 IARC considered these agents together because they appear to cause tumours in the respiratory tract of rats through similar mechanisms, and because they may share some toxico-kinetic similarities.Carbon blacks are strong black pigments and they have been used extensively in the rubber, paint and printing industries. Carbon blacks do not occur as natural compounds, but are produced by thermal decomposition of hydrocarbons. 4,5 Carbon black dust is mainly composed of elemental carbon. Titanium dioxide is a white pigment, produced from ilmenite ore or from titanium slag. It is primarily used as a whitening and mollifying agent in paints, varnishes, lacquers, paper, plastics, ceramics, rubber and printing ink. 5,6 Mineral talc (Mg, Si, Fe, O) is a member of the silicate family; it can occur in platy form or, exceptionally, in as...

show abstract

Response: Re: Possible Role of Ovarian Epithelial Inflammation in Ovarian Cancer

Cited by 5 publications

References 2 publications

Loss of TNF-α-regulated COX-2 expression in ovarian cancer cells

Loss of TNF-α-regulated COX-2 expression in ovarian cancer cells

Ο Ρόλος Των Μεμβρανικών Γλυκοπρωτεϊνών Στον Καρκίνο Των Ωοθηκών

Risk of lung cancer following exposure to carbon black, titanium dioxide and talc: Results from two case–control studies in Montreal

Contact Info

Product

Resources

About