Report of the Asia–Pacific consensus on the management of gastroesophageal reflux disease

Abstract

This report summarizes the conclusions and recommendations of a panel of gastroenterologists practising in the Asia-Pacific region. The group recognized that although gastroesophageal reflux disease (GERD) is less common and milder in endoscopic severity in Asia than in the West, there is nevertheless data to suggest an increasing frequency of the disease. During a 2-day workshop, the evidence for key issues in the diagnosis and clinical strategies for the management of the disease was evaluated, following which the recommendations were made and debated. The consensus report was presented at the Asia-Pacific Digestive Week 2003 in Singapore for ratification. Upper gastrointestinal (GI) endoscopy is the gold standard for the diagnosis of erosive GERD. There is no gold standard for the diagnosis of non-erosive GERD (NERD). Diagnosis therefore relies on symptoms, a positive 24-h pH study or a response to a course of proton pump inhibitor (PPI) treatment. The goals of treatment for GERD are to heal esophagitis, relieve symptoms, maintain the patient free of symptoms, improve quality of life and prevent complications. The PPI are the most effective medical treatment. Following initial treatment, on-demand therapy may be effective in some patients with NERD or mild (GI) erosive esophagitis. Anti-reflux surgery by a competent surgeon could achieve a similar outcome, although there is an operative mortality of 0.1-0.8%. The decision is dependent on the patient's preference and the availability of surgical expertise. Currently, endoscopic treatment should be performed only in the context of a clinical trial. Treatment of patients with typical GERD symptoms without alarm features in primary care could begin with PPI for 2 weeks followed by a further 4 weeks before going to on-demand therapy.

Evidence-based clinical practice guidelines for gastroesophageal reflux disease 2015

“…In the United States, the American College of Gastroenterology (ACG) assembled the ACG Guidelines in 1995 [3] and revised them in 1999 [4] and 2005 [5]. In the Asian-Pacific region, the Asian-Pacific Consensus was established in 2004 [6].…”

Evaluation of the Frequency of Gastroesophageal Reflux Disease in Hemodialysis Patients

“…Bizim çalışmamızda da tüm hastalarımızın %72.9'u gastroprotektif ajan kullanmakta idi ve bu durum ABD ve İsveç'den GÖRH prevelansının daha düşük olmasını izah edebilir. Bununla birlikte nondiyaliz popülasyonda GÖRH'ün Asya ve Afrika'da sık olmadığını düşündüren bilgiler bulunmaktadır [13,14] . Bu durum genetik yapı, diyetsel alışkanlıklar, Helicobacter pylori enfeksiyonu sıklığı ile ilişkilendirilmeye çalışılmıştır [15][16][17] .…”

“…Ça-lışmamızda GÖRH olan ve olmayan hastalar arasında diyabet sıklığı benzer bulunmuştur. Benzer şekilde hemodiyaliz hastalarında yapılan başka çalışmalarda da GÖRH olan ve olmayan hastalarda diyabet sıklığı benzer bulunmuştur [12][13][14][15][16][17][18] .…”

“…Sigara alt özefagus sfinkter basın-cında geçici azalma yaptığından dolayı GÖRH sıklığının daha yüksek olması beklenebilir. Ancak hem bizim çalışma-mızda hem de hemodiyaliz hastalarında yapılan diğer çalış- [12][13][14][15][16][17][18] .…”

“…Çalışmamızda, hemodiyaliz hastalarında yapılan diğer çalış-malara benzer şekilde [12][13][14][15][16][17][18] cins, diyaliz süresi, beden kitle indeksi değeri, nonsteroid antienflamatuar ilaç kullanımı, gastroprotektif ajan kullanımı, medeni durum ile GÖRH sıklığı arasında ilişki saptanmamıştır. Namikoshi ve ark'nın çalışmasında GÖRH sıklığının fosfat bağlayıcı ajan, cinacalcet, katyon değiştirici reçine kullananlarda, daha genç hastalarda ve daha önce gastrik ülser öyküsü olan hastalarda daha sık görüldüğü bildirilmiştir [12] , Kawaguchi ve ark'nın çalışmasında ise bizim çalışmamıza benzer şekilde GÖRH sıklığı ile yaş arasında ilişki bulunmamıştır [18] .…”