Reflux inhibitors – new therapy of gastroesophageal reflux disease

Abstract

S Sł ło ow wa a k kl lu uc cz zo ow we e: : refluks żołądkowo-przełykowy, spontaniczne relaksacje dolnego zwieracza przełyku, receptory GABA, receptory glutaminianu. K Ke ey y w wo or rd ds s: : gastroesophageal reflux, transient lower esophageal sphincter relaxation, GABA receptors, glutamate receptors. StreszczenieKontrola częstości występowania przemijających relaksacji dolnego zwieracza przełyku (transient lower esophgaeal relaxations -TLESR) jest najistotniejszym celem leczenia opornej choroby refluksowej przełyku. Występowanie TLESR stanowi główny mechanizm powstawania wszystkich typów refluksu. Aktualnie badane leki wpływające na redukcję występowania TLESR nazwano inhibitorami refluksu. Wśród nich najbardziej obiecujące wydają się agoniści receptora GABA B oraz antagoniści receptora 5 mGlu. Zmniejszają one liczbę refluksów i objawy związane z refluksem. Wydaje się, że oporna na leczenie choroba refluksowa przełyku jest potencjalnym wskazaniem do zastosowania inhibitorów refluksu jako terapii uzupełniającej w połączeniu z inhibitorem pompy protonowej. Przyszłe badania określą zapewne bezpieczeństwo i tolerancję tej nowej metody terapii antyrefluksowej. AbstractThe most relevant target for the treatment of refractory gastroesophageal reflux disease (GERD) is controlling the occurrence of transient lower esophageal relaxations (TLESR), which represent the main mechanism of all types of reflux. Drugs in development that have this mechanism of action are now described as reflux inhibitors. The most promising among these appear to be mGluR5 agonists and GABA B receptor agonists, which reduce the number of reflux episodes and improve reflux-related symptoms. Reflux inhibitors appear to have a potential role in the management of refractory GERD as add-on therapy in combination with PPI. Future studies will establish the safety and tolerability of the new anti-reflux therapy. WstępChoroba refluksowa przełyku (gastroesophageal reflux disease -GERD) dotyczy ponad 10% populacji krajów zachodnich. Celem leczenia GERD jest kontrola objawów, gojenie zmian zapalnych w przełyku i zapobieganie powikłaniom. Leczenie empiryczne z zastosowaniem leków hamujących wydzielanie kwasu solnego jest wła-ściwym postępowaniem u pacjentów z niepowikłaną zgagą. Inhibitory pompy protonowej (proton pomp inhibitors -PPI) są skuteczniejsze u tych chorych niż leki blokujące receptor H2, które z kolei są skuteczniejsze od placebo. Terapia GERD u wielu pacjentów nie stwarza problemów. Przypadki, w których podawanie PPI 2 razy dziennie nie zapewniło opanowania zgagi, powinno się uznać za niepowodzenie terapii i za racjonalną granicę leczenia emiprycznego [1]. Szacuje się, że 10-40% pacjentów z GERD nie odpowiada na standardową dawkę PPI częściowo lub całkowicie. Co więcej, w ciągu 7 lat (1997)(1998)(1999)(2000)(2001)(2002)(2003)(2004) zanotowano prawie 50-procentowy wzrost liczby chorych stosujących co najmniej podwójną dawkę PPI [2]. W jednym z ostatnich badań przeprowadzonych w Stanach Zjendoczonych w grupie 617 pacjentów z GERD 42,1% choryc...