Reconsideration of the structural relationship between the Parnassus–Ghiona and Vardoussia geotectonic zones in central Greece

Abstract

The relationship between the geotectonic zones of the Hellenides orogen is important for understanding its geological evolution. The Parnassus-Ghiona geotectonic zone in central Greece has long been interpreted as thrust over the Vardoussia subzone. On the basis of detailed geological mapping, supported by a stratigraphic study and tectonic observations, no evidence of an overthrust of the Ghiona limestones on the Vardoussia flysch was found.The new data show that the transition of the Ghiona limestones to the Vardoussia flysch is a sedimentary passage and at certain places the base of the flysch is marked by a basal conglomerate formation. The entire deformation of the Ghiona is related to a large-scale anticline of the limestone series, presenting a highly inclined western limb, overlain by the flysch strata, which were deposited in a common basin between Ghiona and Vardoussia mountains. Consequently, questions concerning the geotectonic position of the Vardoussia subzone and the role of the Parnassus-Ghiona zone to the orogenic evolution of the eastern External Hellenides are raised.

The stones of the Sanctuary of Delphi – Northern shore of the Corinth Gulf – Greece

“…The Parnassus Nappe is composed of: (1) neritic limestones from the Trias to the Upper Cretaceous; (2) pelagic limestones from the Campanian to the Maastrichtian; (3) a red pelite of the Paleocene and flysch (Eocene). Four bauxite horizons correspond to emersion of the carbonate plate-form and hiatus (Fleury, 1980;Mettos et al, 2009) (Fig. 2A).…”

Η Τεκτονική Δομή Του Όρους Γκιώνα Και Οι Υδρογεωλογικές Της Εφαρμογές

“…Τουρώνιο. Στη Δυτική Γκιώνα, οι σχηματισμοί αυτοί καλύπτουν ασύμφωνα κρητιδικούς ασβεστόλιθους, ενώ στη ΒΔ Γκιώνα υπέρκεινται τουρώνιων -καμπάνιων ασβεστόλιθων (Mettos et al 2009). Οι τελευταίοι αποτελούν τους νεότερους σχηματισμούς πάνω στους οποίους κάθονται ασύμφωνα τα κροκαλοπαγή αυτά.…”

“…Ο Celet (1962) είχε υιοθετήσει την άποψη ότι κατά μήκος όλου του δυτικού μετώπου της Γκιώνας, οι ασβεστόλιθοί της επωθούνται επί του φλύσχη των Βαρδουσίων, με αποτέλεσμα όλη η φλυσχική λωρίδα του Μόρνου να μην ανήκει στην ενότητα Παρνασσού -Γκιώνας, αλλά στα Βαρδούσια. Η άποψη αυτή αργότερα αμφισβητήθηκε από τους Richter & Mariolakos (1974), Johns (1979) και μόλις πρόσφατα από τους Mettos et al (2009). Πράγματι, και ενώ υπάρχουν τομείς του μετώπου αυτού στους οποίους οι ασβεστόλιθοι της Γκιώνας βυθίζονται κάτω από τον φλύσχη, παρ' όλα αυτά, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις (π.χ.…”

“…Η σημασία της κατανόησης της παραμόρφωσής της είναι κρίσιμη, καθώς στο παρελθόν έχουν εκφραστεί πολλές και διαφορετικές απόψεις για την τεκτονική της θέση (Παπασταματίου και συν. 1960, 1962, Celet 1962, Παπασταματίου & Τάταρης 1963, Mettos et al 2009). Επιγραμματικά αναφέρεται ότι οι Παπασταματίου και συν.…”

“…Αντιθέτως, ο Celet (1962) υποστηρίζει ότι πρόκειται για μία εκτεταμένη επώθηση, με αποτέλεσμα ο φλύσχης να αποτελεί τμήμα της γεωτεκτονικής ενότητας των Βαρδουσίων και όχι του Παρνασσού -Γκιώνας. Μόλις πρόσφατα εκφράστηκε και η άποψη ότι η επαφή αυτή δεν είναι ούτε ρήγμα, ούτε επώθηση, αλλά μία στρωματογραφική επαφή, κατά μήκος της οποίας οι ασβεστόλιθοι της Γκιώνας βυθίζονται κάτω από τον φλύσχη της (Mettos et al 2009). Χαρτογραφώντας λεπτομερώς την περιοχή, προέκυψε ότι το ασβεστολιθικό μέτωπο της Γκιώνας, αλλού βυθίζεται κανονικά κάτω από τον φλύσχη, αλλού η επαφή του είναι ρήγμα και αλλού τοπικά εφιππεύει τον φλύσχη.…”