Recht op kwaliteit

Kwaliteitsregulering: het recht op kwaliteit van de gezondheidszorg in Aruba

“…Het ontbreken van een centrale wet voor de kwaliteit van de zorg in Nederland en Aruba heeft geleid tot verschillende soorten, en inconsistente kwaliteitsregulering, die veel leemten vertonen. 899 Het gevolg van deze kwaliteitsregulering is dat verschillende producten van weten regelgeving moeten worden geanalyseerd op basis van hun normatieve inhoud met betrekking tot de kwaliteit van de zorg. De wetgeving over de kwaliteit van de zorg heeft immers niet geleid tot centrale wetgeving, maar een complex van verschillende wetten.…”

“…Bij gebrek aan een centrale wet is de visie van de wetgever in essentie bepalend voor de normatieve inhoud van de kwaliteit van de zorg. 901 Deze visie kan worden afgeleid uit de verschillende wetten die de kwaliteit van de zorg bepalen. Dit is echter eenvoudiger gezegd dan gedaan, omdat men zich kan afvragen hoe ver de reikwijdte van een dergelijk onderzoek moet gaan.…”

“…Deze acceptatie betekent dat de beroepsgroepen consensus moeten bereiken over de beroepsnormen voordat zij externe werking kunnen krijgen. 1051 Het verschil met de wetgeving is dat zelfregulering in de eerste instantie niet wordt toegepast met het oog op handhaving door de overheid. Het is een kwestie van praktijkcultuur en groepsdruk om een nieuwe trend of innovatie te accepteren, deze over te nemen en vervolgens anderen aan te moedigen zich te houden aan de nieuwe norm.…”

“…In dat opzicht is er geen verschil met de Kzi. 1222 In termen van samenhang tussen de verschillende zorgsoorten kan er echter sprake zijn van een betere zorgplicht in vergelijking met de Kzi. Een goede afstemming is nu een verplicht onderdeel van goede zorg op grond van artikel 3 Wkkgz.…”

Ambtshalve toetsing: gerechtvaardigde uitzondering of uitgeholde regel? Een rechtsgeleerd onderzoek naar de legitimering van het verbod van ambtshalve toetsing door de bestuursrechter van besluiten aan materieel recht

“…In geval deze gezaghebbende uitspraak tot uitdrukking wordt gebracht door wetgeving gaat het om belangen 'van dusdanig bovenpersoonlijk en beschermenswaardig karakter dat de wetgever zich de behartiging ervan aantrekt'. 816 Dit neemt niet weg, dat in de loop van de vorige eeuw de wetgever steeds vaker is overgegaan tot de totstandbrenging van wettelijke regelingen die betrekking hebben op de behartiging van bijzondere belangen, zoals groepsbelangen en individuele belangen. In vooral sociale wetgeving is de overheid de bestaanszekerheid van burgers gaan waarborgen door het ondervangen van 'onzekerheden en wisselvalligheden van het leven'.…”