Ratlarda BPA ile Oluşturulan Böbrek Hasarında Ellajik Asit Uygulamasının DNA Hasarı ve Bazı Böbrek Fonksiyon Parametreleri Üzerine Etkisi

Abstract

Amaç: Bisfenoller (BP'ler), genel popülasyonun yaygın olarak kullandığı birçok üründe bulunan potansiyel hormon bozuculardır. Bisfenol A (BPA) ise, vücudun metabolik sistemleri üzerindeki olumsuz etkilerine rağmen, bazı plastik ve reçinelerin üretiminde uzun yıllardır kullanılan endüstriyel bir kimyasaldır. BPA gibi toksik ajanlardan ve dolayısıyla çevresel kirleticilerden etkilenen en önemli organlardan biri böbreklerdir. Ellajik asit (EA) fitokimyasal bir polifenol bileşiğidir ve yapılan birçok çalışmada EA’nın antioksidan, anti-mutajenik, anti-kanser ve anti-apoptotik özellikler sergilediği rapor edilmektedir. Bu çalışmanın amacı BPA ile indüklenen böbrek hasarı üzerine EA’nın etkisini ortaya koymaktır. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada 24 adet erkek rat, Kontrol, BPA (30 gün süreyle 25mg/kg), EA (30 gün süreyle 10 mg/kg) ve BPA+EA (30 gün süreyle sırasıyla 25mg-10mg/kg) olarak dört gruba ayrıldı (n=6). Çalışma sonunda dekapite edilen ratlardan alınan böbreklerin ağırlıkları ile kan serumundan kan üre nitrojeni (BUN) ve kreatinin değerleri ölçüldü. Bunun yanında böbreklerin genel histolojik görüntüsünü ortaya koymak amacıyla Pikro Sirius Red boyaması, dokularda meydana gelen DNA hasarının ortaya konulabilmesi amacıyla 8-hidroksideoksiguanozin antikoru kullanılarak immunohistokimyasal boyama yapılmıştır. Bulgular: Yapılan değerlendirme sonucunda sol böbreğe ait mutlak ve nispi ağırlığın BPA grubunda artış gösterdiği, BPA+EA grubunda ise kontrole yaklaşarak düştüğü gözlenmiştir. Kan üre azotu (BUN) ve kreatinin değerlerinde BPA grubunda kontrol grubuna göre ciddi artış olduğu görülmüş, BPA+EA grubunda ise bu değerlerin azaldığı tespit edilmiştir. BPA kullanılan gruptan alınan böbrek dokularında 8-hidroksideoksiguanozin primer antikorunun glomerulus ve tubul yapılarında yoğun pozitif reaksiyon verdiği, glomerulus yapısında dejenerasyon ve vakuolizasyon olduğu, bazı bölgesel nekroz alanları bulunduğu ve tubul yapılarının bozulduğu gözlenmiştir. Buna karşın EA ve kontrol gruplarında birbirine benzer şekilde oldukça az 8-hidroksideoksiguanozin pozitif alana rastlanmıştır. BPA ve EA’nın birlikte kullanıldığı grupta ise gerek glomerulus yapısı gerek tubul yapılarında BPA’nın tek başına kullanıldığı gruba göre düzelmeler görülürken 8- hidroksideoksiguanozin pozitif alanların azaldığı gözlenmiştir. Sonuç: Toplumun her kesiminden bireylerin maruz kalma ihtimali olan BPA’nın böbrek dokusuna vereceği muhtemel zararların, EA içeren gıda katkı maddeleri kullanılarak azaltılabileceği sonucuna varılmıştır.