Ranciere’owska interpretacja pracy własnej w warszawskim niepublicznym liceum: emancypacja jako de-instrumentalizacja

Abstract

W swojej odpowiedzi na artykuł Joanny Rutkowiak skupiam się na reinterpretacji wyjściowej dla jej wywodu analizy umasowienia edukacji oraz towarzyszącej jej instrumentalizacji kształcenia przez uczniów i studentów. Próbuję zestawić ten fenomen z moimi doświadczeniami nauczycielki w społecznym liceum ogólnokształcącym oraz z dyskusją toczącą się wokół kwestii egalitaryzacji edukacji pomiędzy Bourdieu, Rancière’m oraz Dubetem. W konkluzji odwołuje się do Arendt, która zdaje się sugerować myślenie o tym problemie w kategoriach edukacyjnego dialogu pomiędzy pokoleniami.