Rabies Control and Treatment: From Prophylaxis to Strategies with Curative Potential

Abstract

Rabies is an acute, fatal, neurological disease that affects almost all kinds of mammals. Vaccination (using an inactivated rabies vaccine), combined with administration of rabies immune globulin, is the only approved, effective method for post-exposure prophylaxis against rabies in humans. In the search for novel rabies control and treatment strategies, live-attenuated viruses have recently emerged as a practical and promising approach for immunizing and controlling rabies. Unlike the conventional, inactivated rabies vaccine, live-attenuated viruses are genetically modified viruses that are able to replicate in an inoculated recipient without causing adverse effects, while still eliciting robust and effective immune responses against rabies virus infection. A number of viruses with an intrinsic capacity that could be used as putative candidates for live-attenuated rabies vaccine have been intensively evaluated for therapeutic purposes. Additional novel strategies, such as a monoclonal antibody-based approach, nucleic acid-based vaccines, or small interfering RNAs (siRNAs) interfering with virus replication, could further add to the arena of strategies to combat rabies. In this review, we highlight current advances in rabies therapy and discuss the role that they might have in the future of rabies treatment. Given the pronounced and complex impact of rabies on a patient, a combination of these novel modalities has the potential to achieve maximal anti-rabies efficacy, or may even have promising curative effects in the future. However, several hurdles regarding clinical safety considerations and public awareness should be overcome before these approaches can ultimately become clinically relevant therapies.

Retrospective Assessment of Children Exposed to Animals and the Anti-Rabies Prophylaxis Practices in Our Clinic

“…Kuduz Dünya'da halen önemini koruyan bir zoonotik hastalıktır (1)(2)(3)(4)(5). Kuduz riskli temas vakalarının Dünya genelinde 15 yaş altı çocuklarda ve erkek cinsiyette daha sık görüldüğü bilinmektedir (1-3,7).…”

“…Bu durum, Akdeniz Bölgesi'nin ılıman iklim kuşağında yer alması, ince kıyafetlerin giyilmesi ve en sık ısırık tipinin el ve koldan olması ile ilişkilendirilebilir. Çalışma-larda kuduz teması en sık köpek ile bildirilmektedir (1)(2)(3)(4)(5)(6)(7)10,11). Bu çalışmada ise, en sık kedi ile temas profilaksisi uygulanmıştır.…”

“…Ülkemizde özellikle travma olgularının acil servislerde erişkin acil hekimleri tarafından kabul edilmesi nedeniyle çocukluk çağı aşılamaları ile ilgili tecrübe eksikliğinin acil servislerde tetanoz aşı uygulama sıklığının yüksek olmasına yol açtığı düşünülmektedir. Kuduz riskli temas profilaksisinde en önemli adım yara bakımıdır (1)(2)(3)(4)(5)(6)(7)10,16). Kuduz virüsü geçişini azaltmada en etkili yöntemdir.…”

“…Ülkemizde de laboratuvar kanıtlı hayvan kuduz olgularının en sık köpekler olduğu bildirilmiştir (3,7). Kuduz hayvanın salyasının mukozalara teması, inhalasyon ve transplantasyon yolu ile de bulaş bildirilmiştir (1)(2)(3)(4)(5)(6)8). Toplum sağlığı açısından kuduzdan korunmada en önemli yaklaşım hasta ve riskli hayvanların yönetimidir (1)(2)(3)(4).…”

“…Toplum sağlığı açısından kuduzdan korunmada en önemli yaklaşım hasta ve riskli hayvanların yönetimidir (1)(2)(3)(4). Temas sonrası profilakside en etkin yöntem bol su ve sabun ile basınçlı yıkamadır (1)(2)(3)(4)(5)(6)(7)(8)(9). Kuduz virüsü geçişini azaltmadaki en etkili yöntem olup mümkün olan en kısa sürede yapılmalıdır.…”