Rabbit skeletal muscle phosphorylase kinase. Catalytic and regulatory properties of the active alpha gamma delta and gamma delta complexes.

Baculovirus-directed expression of the γ-subunit of phosphorylase kinase: purification and calmodulin dependence

“…Initially, de-naturing solvents were used to dissociate the holoenzyme isolated from skeletal muscle and to purify the individual subunits [4][5][6]. These investigations identified the catalytic subunit as y and identified a complex of y with calmodulin as mediating a Ca2+ dependence for activity [7][8][9]. Studies with the denaturedrenatured subunits from the holoenzyme are hampered because the denatured y-subunit renatures poorly unless calmodulin is present and because the subunits are not accessible to sitedirected mutagenesis.…”

Κινάση Της Φωσφορυλάσης.

“…Ένα πεπτίδιο της β υπομονάδας (β 4 2ο-43β) με σημαντική ομολογία με την φωσφορυλάση β που δρα ως ψευδο-υπόστρωμα έναντι της γ υπομονάδας και του δραστικού συμπλόκου γδ έχει απομονωθεί [145]. Η περιορισμένη θρυψινόλυση (καταστροφή των α και β υπομονάδων) [120], ο αποχωρισμός τους με LiBr από την γ υπομονάδα [146] καθώς και η φωσφορυλίωση των α και β υπομονάδων από την cAMP-PrK ή από την ίδια την κινάση της φωσφορυλάσης (αυτοφωσφορυλίωση), έχει ως αποτέλεσμα ενεργοποίηση του ενζύμου [147]. Επιπλέον, όταν στην απομονωμένη σε καθαρή κατάσταση γ υπομονάδα, ή στο σύμπλοκο γδ, προστεθεί μίγμα των α και β υπομονάδων, η δραστικότητα αναστέλλεται.…”

Κιναση Της Φωσφορυλασησ:μερικος Καθαρισμος,κυτταρικος Και Υποκυτταρικος Εντοπισμος Του Ενζυμου Στο Νευρικο Ιστο

“…Ενα πεπτίδιο της β υπομονάδας (β420-43ό) μ ε σημαντική ομολογία με τη φωσφορυλάση b, που δρα ως ψευδο-υπόστρωμα έναντι της γ υπομονάδας και του δραστικού συμπλόκου γδ έχει απομονωθεί (Sanchez & Carlson, 1993). Η περιορισμένη θρυψινόλυση (καταστροφή των α και β υπομονάδων) (Cohen, 1973), ο αποχωρισμός τους με LiBr από τη γ υπομονάδα (Chan & Graves, 1982b), καθώς και η φωσφορυλΐωση των α και β υπομονάδων από την cAMP-PrK ή από την ίδια την κινάση της φωσφορυλάσης (αυτοφωσφορυλίωση), έχει ως αποτέλεσμα ενεργοποίηση του ενζύμου (Hayakawa et al, 1973). Επιπλέον, όταν στην απομονωμένη σε καθαρή κατάσταση γ υπομονάδα, ή στο σύμπλοκο γδ, προστεθεί μίγμα των α και β υπομονάδων, η δραστικότητα αναστέλλεται.…”