Psikolojik Danışma ve Psikoterapide Bütünleşmeye Doğru

Abstract

İnsanlık tarihinde her toplumda ruhsal sıkıntıları hafifletme görevi üstlenen kişiler olmuştur ancak bu eylemin resmen psikoterapistlere ait olması yaklaşık olarak yüz yıl öncesine dayanır. Zaman içerisinde pek çok psikolojik danışma ve psikoterapi kuramı ortaya çıkmıştır. Günümüzde ise 400'ün üzerinde psikoterapi sistemi olduğu bilinmekte ve her geçen gün bu sayı artmaktadır. Psikoterapilerin sayısının artışı, bütün danışan ve sorunlara tek bir kuramla yaklaşmanın yetersiz kalması ve terapötik ortak etkenlerin terapi sonucuna önemli katkıları olduğunun fark edilmesi gibi nedenlerle son dönemde psikoterapi kuramları arasındaki benzerlikleri bulma ve bütünleşmeye gitme anlayışı hız kazanmıştır. Psikoterapilerin bütünleşmesi ile ilgili pek çok yol bulunmaktadır. Bütünleşmede en popüler dört yol teknik eklektisizm, kuramsal bütünleşme, ortak faktörler ve özümseyici bütünleşmedir. Teknik eklektisizm, belli bir kurama bağlı kalmaksızın farklı yaklaşımların tekniklerini kullanmayı içerir. Kuramsal bütünleşme, iki veya daha fazla psikoterapi kuram ve tekniklerini yeni bir kavramsallaştırma veya terapi yaklaşımına dönüştürmek üzere bütünleştirmektir. Ortak faktörler yaklaşımı, farklı terapilerin paylaştığı temel bileşenleri belirlemeyi ve ortaklıklarına dayanarak daha etkili terapiler yaratmayı hedeflemektedir. Özümseyici bütünleşme ise, diğer yönelimlerin teknik ve ilkelerini bütünleştirirken temel bir kuramsal oryantasyona bağlı kalmayı tercih eder. Bütünleşme çabaları psikoterapide ortak bir dil oluşturma, bölünme ve parçalanmanın önüne geçme, yeni marka isimleri yaratmaktansa psikoterapide etkililiği ön plana alma açısından önem arz etmektedir. Bu arada, bütünleşme çabalarının yeni psikoterapi formları üretmesi istenmeyen bir sonuçtur. Bütünleşme çabalarının esas amacının farklılıklar içindeki benzerliği bulmak olduğu unutulmamalıdır.