Przywództwo na poziomie gminnym w Polsce w warunkach koabitacji – oczekiwania versus rzeczywistość
Search citation statements
Paper Sections
Citation Types
Year Published
Publication Types
Relationship
Authors
Journals
Cited by 1 publication
References 1 publication
John Kenneth Galbraith, w swojej niewielkiej z punktu widzenia liczby stron, ale znaczącej z punktu widzenia przesłania filozoficznego książce Istota masowego ubóstwa, napisał, że w czasie ewolucji działalności gospodarczej rzeczami, które mogły być produkowane i sprzedawane z zyskiem, zajęli się prywatni przedsiębiorcy. Te zaś, którymi się nie zajęli, choć były nie mniej po- trzebne, pozostały przy państwie [Galbraith, 1987]. Obszary pozostawione pań- stwu są z jednej strony kosztochłonne, a z drugiej mają najważniejsze znaczenie dla budowania przewagi konkurencyjnej gospodarki i społeczeństwa. Państwo, aby skutecznie wypełniać swoje funkcje, tworzy sektor publiczny, którego sku- teczne działanie mają zapewnić efektywnie zarządzane organizacje publiczne. Obserwowana w wielu krajach troska o racjonalne wydawanie środków pu- blicznych jest odpowiedzią na wyzwania, jakie stanęły przed państwem jako podmiotem władzy. Obecnie sektor publiczny w wielu krajach przechodzi fun- damentalne zmiany wymuszane przez otoczenie. Tendencja ta jest konsekwencją nie tylko narastających zmian w strukturze demograficznej populacji wielu kra- jów, demokratyzacji życia publicznego oraz rosnącej presji na większy niż do- tychczas udział podmiotów sfery publicznej i społecznej w zaspokajaniu potrzeb społeczeństwa, ale także oddziaływania kontekstu geopolitycznego, środowi- skowego i zdrowotnego, w których demokratyczne państwa obecnie funkcjonują. Mimo iż specyfika realizowanych do tej pory reform sektora publicznego różni się pomiędzy krajami, wszystkie inicjatywy mają na celu poprawę sku- teczności organizacji publicznych poprzez nacisk na jakość usług, decentraliza- cję, urynkowienie, współpracę między różnymi sektorami oraz wzmożoną od- powiedzialność za osiągane rezultaty. Stąd w licznych reformach systemowych podejmowanych w poprzednim stuleciu w Europie, Stanach Zjednoczonych, Australii i Nowej Zelandii punktem wyjścia procesu sanacji było założenie, iż jednym z nośników właściwego przeobrażania sektora publicznego jest wpro- wadzenie narzędzi typowych dla zarządzania w sektorze prywatnym w ten sek- tor oraz pełne wykorzystanie idei Nowej Gospodarki, której podstawową siłą napędową jest implementowanie technologii informacyjno-komunikacyjnej do wszelkich działań, a także docenianie uwarunkowań kulturowych jako czynnika stymulującego wzrost gospodarczy i spójność społeczną. Rozwój gospodarczy, szerzej cywilizacyjny, wzmaga popyt na rozwój wie- dzy na temat uwarunkowań funkcjonowania organizacji publicznych, stąd sze- roko pojmowane zarządzanie można obecnie postrzegać jako jeden z najważ- niejszych czynników rozwoju. Stanisław Sudoł [2012] podkreśla, iż rozpatrując zarządzanie na gruncie teorii, wskazuje się na efekt, którym jest społecznie uży- teczna wiedza w postaci ustalonych prawidłowości życia gospodarczego lub społecznego i teorii, które tłumaczą określoną dziedzinę rzeczywistości i/lub – dostarczając projekty do zastosowania – pomagają tę rzeczywistość racjonali- zować. Jednakże zarządzanie jest głównie działaniem praktycznym, czyli świa- domymi i celowymi reakcjami ludzi, dążącym do zmiany istniejącej rzeczywi- stości gospodarczej lub społecznej. Może być także postrzegane jako swego rodzaju sztuka rozumiana jako umiejętność, mistrzostwo wynikające z talentu, intuicji, wiedzy i doświadczenia praktycznego oraz łączenie tych wszystkich atrybutów, które jest konieczne do dobrego funkcjonowania organizacji. Stąd i obserwowana obecnie silna dyfuzja wiedzy w obszarze teorii i praktyki zarzą- dzania z sektora for profit do sektora non profit. Powyższe stwierdzenie po- twierdza obserwowana uniwersalizacja teorii, koncepcji, modeli i metod zarzą- dzania oraz swoisty ich transfer między organizacjami sektora biznesowego, publicznego i społecznego. Po dokonaniu odpowiedniej adaptacji istnieje bo- wiem realna możliwość ich zastosowania do osiągania wyznaczonych celów, zarówno w organizacjach biznesowych, jak też publicznych i społecznych. Silna konwergencja, szczególnie zaś wykorzystywanie przez sektor publiczny oraz społeczny teorii i praktyki zarządzania istniejącej dotychczas w sektorze pry- watnym, jest zatem konsekwencją zmiany w pojmowaniu istoty i roli państwa jako podmiotu kreującego podstawy rozwoju społeczno-gospodarczego wobec podległych sobie społeczności. Oznacza to, że państwo i jego podmioty coraz częściej sięgają do metod i narzędzi zarządzania typowych dla sektora bizneso- wego po to, aby je wykorzystać w procesie racjonalnego podejmowania decyzji i praktyki działania, aby te działania uczynić efektywnymi ekonomicznie i orga- nizacyjnie oraz społecznie akceptowanymi. Wychodząc naprzeciw pojawiającym się oczekiwaniom poznawczym, uczestnicy cyklicznie organizowanych zjazdów Katedr i Zakładów Zarządzania Publicznego, inicjatywy przygotowanej pierwotnie przez Panią Profesor Barbarę Kożuch w 2010 roku i zrealizowanej w murach Uniwersytetu Jagiellońskiego, kontynuowanej w latach następnych przez takie ośrodki, jak Uniwersytet Eko- nomiczny w Katowicach, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, Uni- wersytet Ekonomiczny w Krakowie i Uniwersytet Gdański w Gdańsku, posta- nowili przygotować wspólną monografię, w której opisano istotne z punktu widzenia aspektów rozwoju teorii i praktyki zarządzania publicznego. Do reali- zacji tego celu zaprosiliśmy specjalistów badających problemy zarządzania pu- blicznego z różnych uczelni. W rezultacie w pracach nad niniejszą książką uczestniczyło 25 naukowców z 11 ośrodków naukowo-badawczych w Polsce. Przygotowali oni 18 odrębnych rozdziałów eksplorujących bliską im tematykę badawczą powiązaną z obszarem zarządzania publicznego, w którym się specja- lizują. Jesteśmy wdzięczni Autorom za przyjęcie zaproszenia do przygotowania tekstów, w których podzielili się swoją wiedzą, pomimo wielu zawodowych wyzwań związanych ze zmianami dotyczącymi funkcjonowania uczelni wynika- jącymi z pandemii COVID-19. Zawartość rozdziałów obejmuje tematy niezbędne do zrozumienia współ- czesnego sektora publicznego, jego roli (rozdziały 1, 2, 3, 4), znaczenia zmian w otoczeniu wyrażających się postępującą digitalizacją (rozdziały 16, 17, 18). Wymiar operacyjny zarządzania reprezentują tematy dotyczące: zarządzania finansami (rozdział 5), pomiaru efektywności (rozdział 6), zarządzania strate- gicznego (rozdział 7), przedsiębiorczości publicznej i społecznej (rozdział 8), zarządzania ryzykiem (rozdział 9), kultury organizacyjnej (rozdział 10), zarzą- dzania zasobami ludzkimi (rozdział 11), przywództwa (rozdział 12), kontaktów z otoczeniem w konsekwencji podejmowania działań w obszarze marketingu (rozdział 13) i public relations (rozdział 14) oraz współpracy i orkiestracji ukła- dów sieciowych przez podmioty publiczne (rozdział 15). Przygotowaną przez międzyuczelniany zespół badaczy pozycją chcieliby- śmy szczególnie zainteresować studentów kierunków studiów z obszarów admi- nistracji publicznej, gospodarki publicznej, zarządzania, w których tematyka zarządzania publicznego się pojawia. Mamy nadzieję, że ujęte w niej zagadnie- nia staną się inspiracją do pogłębiania wiedzy z zakresu funkcjonowania sektora publicznego i jego funkcjonalnych aspektów w postaci zarządzania publicznego. Monografię adresujemy też do nauczycieli akademickich i badaczy uwa- runkowań działania organizacji publicznych podejmujących w swoich zajęciach i pracach badawczych tematy związane w całości bądź części z zarządzaniem publicznym. Mamy nadzieję, że książka spełni oczekiwania poznawcze Czytelników i będzie cenną pozycją w Państwa bibliotece, ulokowaną na półce poświęconej rozwojowi teorii i praktyki zarządzania publicznego. Serdecznie dziękujemy Recenzentowi prof. PG dr. hab. Krzysztofowi Lei za cenne uwagi, które przyczyniły się do wzbogacenia ostatecznej postaci publi- kacji. Dziękujemy także Władzom Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, a szczególnie Prorektorowi ds. Nauki i Rozwoju Kadry Akademickiej prof. dr. hab. Maciejowi Nowakowi, który w sytuacji wzrostu kosztów wydawniczych wyraził zgodę na niewielką, ale bardzo istotną partycypację finansową Uczelni w przygotowaniu niniejszej książki.
John Kenneth Galbraith, w swojej niewielkiej z punktu widzenia liczby stron, ale znaczącej z punktu widzenia przesłania filozoficznego książce Istota masowego ubóstwa, napisał, że w czasie ewolucji działalności gospodarczej rzeczami, które mogły być produkowane i sprzedawane z zyskiem, zajęli się prywatni przedsiębiorcy. Te zaś, którymi się nie zajęli, choć były nie mniej po- trzebne, pozostały przy państwie [Galbraith, 1987]. Obszary pozostawione pań- stwu są z jednej strony kosztochłonne, a z drugiej mają najważniejsze znaczenie dla budowania przewagi konkurencyjnej gospodarki i społeczeństwa. Państwo, aby skutecznie wypełniać swoje funkcje, tworzy sektor publiczny, którego sku- teczne działanie mają zapewnić efektywnie zarządzane organizacje publiczne. Obserwowana w wielu krajach troska o racjonalne wydawanie środków pu- blicznych jest odpowiedzią na wyzwania, jakie stanęły przed państwem jako podmiotem władzy. Obecnie sektor publiczny w wielu krajach przechodzi fun- damentalne zmiany wymuszane przez otoczenie. Tendencja ta jest konsekwencją nie tylko narastających zmian w strukturze demograficznej populacji wielu kra- jów, demokratyzacji życia publicznego oraz rosnącej presji na większy niż do- tychczas udział podmiotów sfery publicznej i społecznej w zaspokajaniu potrzeb społeczeństwa, ale także oddziaływania kontekstu geopolitycznego, środowi- skowego i zdrowotnego, w których demokratyczne państwa obecnie funkcjonują. Mimo iż specyfika realizowanych do tej pory reform sektora publicznego różni się pomiędzy krajami, wszystkie inicjatywy mają na celu poprawę sku- teczności organizacji publicznych poprzez nacisk na jakość usług, decentraliza- cję, urynkowienie, współpracę między różnymi sektorami oraz wzmożoną od- powiedzialność za osiągane rezultaty. Stąd w licznych reformach systemowych podejmowanych w poprzednim stuleciu w Europie, Stanach Zjednoczonych, Australii i Nowej Zelandii punktem wyjścia procesu sanacji było założenie, iż jednym z nośników właściwego przeobrażania sektora publicznego jest wpro- wadzenie narzędzi typowych dla zarządzania w sektorze prywatnym w ten sek- tor oraz pełne wykorzystanie idei Nowej Gospodarki, której podstawową siłą napędową jest implementowanie technologii informacyjno-komunikacyjnej do wszelkich działań, a także docenianie uwarunkowań kulturowych jako czynnika stymulującego wzrost gospodarczy i spójność społeczną. Rozwój gospodarczy, szerzej cywilizacyjny, wzmaga popyt na rozwój wie- dzy na temat uwarunkowań funkcjonowania organizacji publicznych, stąd sze- roko pojmowane zarządzanie można obecnie postrzegać jako jeden z najważ- niejszych czynników rozwoju. Stanisław Sudoł [2012] podkreśla, iż rozpatrując zarządzanie na gruncie teorii, wskazuje się na efekt, którym jest społecznie uży- teczna wiedza w postaci ustalonych prawidłowości życia gospodarczego lub społecznego i teorii, które tłumaczą określoną dziedzinę rzeczywistości i/lub – dostarczając projekty do zastosowania – pomagają tę rzeczywistość racjonali- zować. Jednakże zarządzanie jest głównie działaniem praktycznym, czyli świa- domymi i celowymi reakcjami ludzi, dążącym do zmiany istniejącej rzeczywi- stości gospodarczej lub społecznej. Może być także postrzegane jako swego rodzaju sztuka rozumiana jako umiejętność, mistrzostwo wynikające z talentu, intuicji, wiedzy i doświadczenia praktycznego oraz łączenie tych wszystkich atrybutów, które jest konieczne do dobrego funkcjonowania organizacji. Stąd i obserwowana obecnie silna dyfuzja wiedzy w obszarze teorii i praktyki zarzą- dzania z sektora for profit do sektora non profit. Powyższe stwierdzenie po- twierdza obserwowana uniwersalizacja teorii, koncepcji, modeli i metod zarzą- dzania oraz swoisty ich transfer między organizacjami sektora biznesowego, publicznego i społecznego. Po dokonaniu odpowiedniej adaptacji istnieje bo- wiem realna możliwość ich zastosowania do osiągania wyznaczonych celów, zarówno w organizacjach biznesowych, jak też publicznych i społecznych. Silna konwergencja, szczególnie zaś wykorzystywanie przez sektor publiczny oraz społeczny teorii i praktyki zarządzania istniejącej dotychczas w sektorze pry- watnym, jest zatem konsekwencją zmiany w pojmowaniu istoty i roli państwa jako podmiotu kreującego podstawy rozwoju społeczno-gospodarczego wobec podległych sobie społeczności. Oznacza to, że państwo i jego podmioty coraz częściej sięgają do metod i narzędzi zarządzania typowych dla sektora bizneso- wego po to, aby je wykorzystać w procesie racjonalnego podejmowania decyzji i praktyki działania, aby te działania uczynić efektywnymi ekonomicznie i orga- nizacyjnie oraz społecznie akceptowanymi. Wychodząc naprzeciw pojawiającym się oczekiwaniom poznawczym, uczestnicy cyklicznie organizowanych zjazdów Katedr i Zakładów Zarządzania Publicznego, inicjatywy przygotowanej pierwotnie przez Panią Profesor Barbarę Kożuch w 2010 roku i zrealizowanej w murach Uniwersytetu Jagiellońskiego, kontynuowanej w latach następnych przez takie ośrodki, jak Uniwersytet Eko- nomiczny w Katowicach, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, Uni- wersytet Ekonomiczny w Krakowie i Uniwersytet Gdański w Gdańsku, posta- nowili przygotować wspólną monografię, w której opisano istotne z punktu widzenia aspektów rozwoju teorii i praktyki zarządzania publicznego. Do reali- zacji tego celu zaprosiliśmy specjalistów badających problemy zarządzania pu- blicznego z różnych uczelni. W rezultacie w pracach nad niniejszą książką uczestniczyło 25 naukowców z 11 ośrodków naukowo-badawczych w Polsce. Przygotowali oni 18 odrębnych rozdziałów eksplorujących bliską im tematykę badawczą powiązaną z obszarem zarządzania publicznego, w którym się specja- lizują. Jesteśmy wdzięczni Autorom za przyjęcie zaproszenia do przygotowania tekstów, w których podzielili się swoją wiedzą, pomimo wielu zawodowych wyzwań związanych ze zmianami dotyczącymi funkcjonowania uczelni wynika- jącymi z pandemii COVID-19. Zawartość rozdziałów obejmuje tematy niezbędne do zrozumienia współ- czesnego sektora publicznego, jego roli (rozdziały 1, 2, 3, 4), znaczenia zmian w otoczeniu wyrażających się postępującą digitalizacją (rozdziały 16, 17, 18). Wymiar operacyjny zarządzania reprezentują tematy dotyczące: zarządzania finansami (rozdział 5), pomiaru efektywności (rozdział 6), zarządzania strate- gicznego (rozdział 7), przedsiębiorczości publicznej i społecznej (rozdział 8), zarządzania ryzykiem (rozdział 9), kultury organizacyjnej (rozdział 10), zarzą- dzania zasobami ludzkimi (rozdział 11), przywództwa (rozdział 12), kontaktów z otoczeniem w konsekwencji podejmowania działań w obszarze marketingu (rozdział 13) i public relations (rozdział 14) oraz współpracy i orkiestracji ukła- dów sieciowych przez podmioty publiczne (rozdział 15). Przygotowaną przez międzyuczelniany zespół badaczy pozycją chcieliby- śmy szczególnie zainteresować studentów kierunków studiów z obszarów admi- nistracji publicznej, gospodarki publicznej, zarządzania, w których tematyka zarządzania publicznego się pojawia. Mamy nadzieję, że ujęte w niej zagadnie- nia staną się inspiracją do pogłębiania wiedzy z zakresu funkcjonowania sektora publicznego i jego funkcjonalnych aspektów w postaci zarządzania publicznego. Monografię adresujemy też do nauczycieli akademickich i badaczy uwa- runkowań działania organizacji publicznych podejmujących w swoich zajęciach i pracach badawczych tematy związane w całości bądź części z zarządzaniem publicznym. Mamy nadzieję, że książka spełni oczekiwania poznawcze Czytelników i będzie cenną pozycją w Państwa bibliotece, ulokowaną na półce poświęconej rozwojowi teorii i praktyki zarządzania publicznego. Serdecznie dziękujemy Recenzentowi prof. PG dr. hab. Krzysztofowi Lei za cenne uwagi, które przyczyniły się do wzbogacenia ostatecznej postaci publi- kacji. Dziękujemy także Władzom Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, a szczególnie Prorektorowi ds. Nauki i Rozwoju Kadry Akademickiej prof. dr. hab. Maciejowi Nowakowi, który w sytuacji wzrostu kosztów wydawniczych wyraził zgodę na niewielką, ale bardzo istotną partycypację finansową Uczelni w przygotowaniu niniejszej książki.
scite is a Brooklyn-based organization that helps researchers better discover and understand research articles through Smart Citations–citations that display the context of the citation and describe whether the article provides supporting or contrasting evidence. scite is used by students and researchers from around the world and is funded in part by the National Science Foundation and the National Institute on Drug Abuse of the National Institutes of Health.
Contact Info
customersupport@researchsolutions.com
10624 S. Eastern Ave., Ste. A-614
Henderson, NV 89052, USA
Product
Resources
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.
Copyright © 2024 scite LLC. All rights reserved.
Made with 💙 for researchers
Part of the Research Solutions Family.
