Professionals' Criteria for Detecting and Reporting Child Sexual Abuse

Abstract

Professionals who are likely to come into contact with children play an essential role in the protection of children, thus we aimed to study the criteria they use to identify and report child sexual abuse cases. Based on the Factorial Survey design, we presented 974 Spanish (90%) and Latin American professionals from six fields (Psychology, Social Services, Education, Health, Law and Security) with hypothetical situations of sexual interaction with minors (systematically varying the type of sexual act, the child's and the other person's sex and age, the use of coercion and the type of strategy employed to involve the child), in order to examine their perception of abuse and willingness to report. According to results, the factors or criteria that most impact assessments are age asymmetry and use of coercion. Specifically, professionals are significantly more likely to perceive abuse and intend to report it if the other person involved in the interaction is much older than the minor and/or uses a coercive strategy, especially force, drugs or blackmail. Another relevant criterion is the type of sexual act, since acts involving intercourse, digital penetration or oral sex are significantly more likely to be deemed as abuse and reported.

The Effect of Training on the Levels of Diagnosing Symptoms and Risks of Child Abuse and Neglect in Midwifery Students

“…2 Çocuk ihmal ve istismarı olayları hakkında çocuklara ve ailelerine gerekli eğitimleri vermede, vakaların erken tanılanmasında, tanılandıktan sonra gerekli prosedürlerin uygulanmasında ve raporlanmasında ebe, hemşire, hekim gibi sağlık profesyonellerine önemli görevler düşmektedir. [3][4][5] Ancak yapılan çalışmalar, sağlık profesyonellerinin Çİİ'ye yönelik bilgi düzeylerinin düşük olduğunu ve uygulamaları gereken prosedürleri bilmediklerini ortaya koymaktadır. 4,6 Bu nedenle sağlık profesyonellerinin eğitimleri boyunca Çİİ belirti ve bulguları, çocuğa ve aileye yaklaşım, rehabilitasyon ve yasal süreç hakkında iyi bir eğitim almaları ve yapılan güncel çalışmaları takip etmeleri gerekmektedir.…”

“…[3][4][5] Ancak yapılan çalışmalar, sağlık profesyonellerinin Çİİ'ye yönelik bilgi düzeylerinin düşük olduğunu ve uygulamaları gereken prosedürleri bilmediklerini ortaya koymaktadır. 4,6 Bu nedenle sağlık profesyonellerinin eğitimleri boyunca Çİİ belirti ve bulguları, çocuğa ve aileye yaklaşım, rehabilitasyon ve yasal süreç hakkında iyi bir eğitim almaları ve yapılan güncel çalışmaları takip etmeleri gerekmektedir. 4,7 Türkiye'de Çİİ ile ilgili araştırmaların incelendiği bir araştırmada, bu alanda daha çok kanıt düzeyi düşük tanımlayıcı çalışmaların yapılmış olduğu belirtilmiştir.…”

“…4,6 Bu nedenle sağlık profesyonellerinin eğitimleri boyunca Çİİ belirti ve bulguları, çocuğa ve aileye yaklaşım, rehabilitasyon ve yasal süreç hakkında iyi bir eğitim almaları ve yapılan güncel çalışmaları takip etmeleri gerekmektedir. 4,7 Türkiye'de Çİİ ile ilgili araştırmaların incelendiği bir araştırmada, bu alanda daha çok kanıt düzeyi düşük tanımlayıcı çalışmaların yapılmış olduğu belirtilmiştir. 7 Sağlık profesyonellerinin yarısından fazlasının eğitim hayatı boyunca Çİİ konusuna yönelik herhangi bir eğitim almadıkları, eğitim aldıklarını belirtenlerin ise bilgi düzeylerinin yeterli olmadığı belirlenmiştir.…”

Perceptions of Child Maltreatment Among Professionals and the Public in Singapore

“…Our sample comprised 162 educators (e.g., child care educators, teachers), 184 counselors/social workers (e.g., child protection officers, school counselors), 222 nurses, 182 doctors (e.g., family physicians, pediatricians), and 272 police officers. These professionals were surveyed as they commonly encounter children in their lines of work (Ortega et al., 2012).…”