Problemy z oznaczeniem grupy krwi ABO związane z występowaniem alloprzeciwciał anty-M z układu MNS — doświadczenia własne

Abstract

Streszczenie Wstęp: Alloprzeciwciała anty-M są dość często występującymi naturalnymi przeciwciałami typu zimnego. Zazwyczaj są klasy IgM, ale występują także jako przeciwciała klasy IgG lub IgM z komponentą IgG. Najczęściej nie wykazują aktywności w temperaturze 37°C i w takim przypadku są traktowane jako nieistotne klinicznie. Przeciwciała anty-M klasy IgM mogą być przyczyną odchyleń od klasycznego schematu oznaczania grupy krwi w układzie ABO u pacjentów. Materiał i metody: W niniejszej pracy przeanalizowano doświadczenia własne Pracowni Konsultacyjnej Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa (RCKiK) w Katowicach związane z wykrywaniem i identyfikacją alloprzeciwciał anty-M oraz problemem z oznaczeniem grupy krwi wynikającym z ich obecności. Od 01.01.2022 roku do 30.06.2022 roku wykonano 1800 badań konsultacyjnych oraz badań grup krwi. Analizowaną pulę badań podzielono na dwie grupy w zależności od wieku pacjenta: od 4. miesiąca życia do 18. roku życia i powyżej 18. roku życia. W 137 przypadkach wykryto i zidentyfikowano alloprzeciwciała anty-M z układu MNS. W przypadkach, w których wystąpiły problemy z oznaczeniem grupy krwi, zastosowano dodatkowe procedury, takie jak: oznaczenie grupy krwi techniką probówkową z zachowaniem temperatury 37°C, użycie krwinek wzorcowych O, A1, B M-ujemnych, traktowanie surowicy badanej odczynnikiem 2-ME. Wyniki: Przeciwciała anty-M stanowiły większy problem przy oznaczaniu grupy krwi u osób poniżej 18. roku życia niż u starszych pacjentów. Występowały około 2 razy częściej klasy IgM niż klasy IgG/IgG+IgM niezależnie od wieku grupy badanej. Wnioski: Przeciwciała anty-M wywoływały nieoczekiwane reakcje dodatnie surowicy badanej z krwinkami wzorcowymi, utrudniając interpretację otrzymanych wyników i opóźniając wydanie wyniku grupy krwi. Słowa kluczowe: alloprzeciwciała anty-M, układ MNS, grupa krwi w układzie ABO