Predictors of clinical efficacy of ‘Ablate and Pace’ therapy in patients with permanent atrial fibrillation

Abstract

In patients affected by severely symptomatic permanent AF, Ablate and Pace therapy yielded a clinical benefit in 63% of RV-paced patients and 83% of CRT-paced patients. CRT pacing and echo-optimised CRT were the only independent predictor of clinical benefit.

Implanted Devices and Atrial Fibrillation

“…The magnitude of reverse remodelling, of improving of the systolic function and of the decrease in NYHA functional class, the percentage of responders seems to be higher in AF patients treated with CRT and AVJ ablation [51,52]. AVJ ablation in addition to CRT appears also to improve long-term overall mortality and hospitalization compared with CRT alone, primarily by reducing HF death [53].…”

“…Upgrading to a biventricular device should be considered for patients with HF and a right ventricular pacing system when AV node ablation is performed. It is not currently established whether biventricular pacing could be useful in patients without left ventricular dysfunction, although some recent evidences are in favor of a possible role in reducing AF-related symptoms [53]. In severely symptomatic patients with permanent AF, CRT significantly prevents hospitalization and worsening of clinical conditions during a 2-years follow-up [53].…”

2013 ESC Guidelines on Cardiac Pacing and Cardiac Resynchronization Therapy

“…Durante un seguimiento medio de 20 meses, la TRC disminuyó considerablemente el objetivo compuesto (muerte u hospitalización por IC o agravamiento de esta) en el 63% de la población total. En comparación con el grupo de estimulación del VD, los respondedores aumentaron del 63 al 83% (p = 0,003) 107 . Los efectos beneficiosos de la TRC en 46 pacientes (el 25% del total) con FE ≤ 35%, clase NYHA ≥ III y QRS ≥ 120, por lo que cumplían los requisitos de las guías, fueron congruentes con los observados en los otros 140 pacientes (el 75% del total) que no los cumplían (HR = 0,32 y HR = 0,41 en comparación con la estimulación del VD).…”

Wytyczne ESC dotyczące stymulacji serca i terapii resynchronizującej w 2013 roku

“…Podczas okresu obserwacji o medianie 20 miesięcy zastosowanie CRT wiązało się z istotnym zmniejszeniem pierwszorzędowego złożonego punktu końcowego (zgonu z powodu HF, hospitalizacji z powodu HF lub nasilenia HF) o 63% w ogólnej populacji. W porównaniu z grupą, w której zastosowano stymulację RV, odsetek osób o korzystnej odpowiedzi (responders) zwiększył się z 63 do 83% (p = 0,003) [107]. Korzystne działanie CRT było podobnie zgodne u 46 pacjentów (25% całości), którzy mieli EF £ 35%, klasę NYHA ≥ III i szerokość QRS ≥ 120, czyli spełniających kryteria wytycznych, jak u 140 innych pacjentów (75% całości), którzy nie spełniali tych kryteriów (HR = 0,32 i 0,41 odpowiednio vs. stymulacja RV).…”