Powstanie i działalność pierwszego nowoczesnego więzienia w okresie I Rzeczypospolitej (1767-1795)

Abstract

<p>Nowożytne więziennictwo zaczęło się kształtować pod względem organizacyjnym wraz z ustanowieniem w Warszawie stolicy Polski i rozwojem sądownictwa (w szczególności marszałkowskiego). Reformy zostały przedsięwzięte w 1766 roku po objęciu urzędu marszałka wielkiego koronnego przez księcia Stanisława Lubomirskiego, z inicjatywy którego rozpoczęło działalność pierwsze więzienie zwane z powodu wcześniejszego przeznaczenia obiektu „Prochownią”. W artykule przedstawiono bardzo postępowy w stosunku do innych więzień działających dawniej i ówcześnie system odbywania kary. Omówiono m.in. przeznaczenie więzienia, źródła finansowania jego działalności oraz ustalony porządek dnia. Ponadto dokonano charakterystyki zmian w sposobie traktowania więźniów, wprowadzenia szerokiego systemu zatrudniania osadzonych, odpowiedzialności dyscyplinarnej oraz pomocy udzielanej więźniom zwalnianym. Rozwój systemu penitencjarnego I Rzeczypospolitej zakończył trzeci rozbiór Polski.</p>