Poststroke Epilepsy: Occurrence and Predictors—A Long‐term Prospective Controlled Study (Akershus Stroke Study)

Abstract

Summary:Purpose: The aims of the study were to assess the occurrence of poststroke epilepsy (PSE) in patients with ischemic strokes, to identify predictors, and to investigate whether treatment in a stroke unit (SU) influenced the long-term outcomes of epilepsy.Methods: Patients with PSE, defined as those having two ore more unprovoked epileptic seizures ≥1 week after an ischemic stroke, were identified from a cohort of 484 patients with ischemic strokes. The patients were prospectively assessed 7-8 years after stroke or until death. Different variables were studied to look for possible predictors.Results: From 484 patients with ischemic strokes, PSE developed in 12 (2.5%) and 15 (3.1%) patients during the first year and 7-8 years after stroke, respectively. Eight (53%) of these patients were treated in a stroke unit (SU), and seven (47%) were treated in a general medical ward (GMW). The mean age of those who developed PSE and those who did not was 74.3 years and 76.3 years, respectively. In a multivariate analysis, a Scandinavian Stroke Scale (SSS) score <30 on admission was a significant predictor for developing PSE [odds ratio (OR), 4.9; p = 0.004).Conclusions: The prevalence of PSE, 7 to 8 years after an ischemic stroke, was 3.1%. SSS scores <30 on admission were a significant predictor for PSE. Neither treatment in SU versus GMW, cortical location, nor age at onset of stroke seemed to influence the risk of developing PSE.

Clinical Features of Postroke Epilepsy and Relationship with Prognosis

“…[18] Bladin ve ark.nın [4] çalışmasında, kortikal tululum bağımsız bir risk faktörü olarak bildirilmiştir. Benzer şekilde, farklı çalışmalar-da da [6,13,18,19] birden fazla lobun tutulumunun inme sonrası nöbet ve İSE gelişiminde bir risk faktörü olduğu bildirilmiş-tir. Çalışmamızda da kortikal tutulum %91.4 oranında tespit edilmiş, ancak bu tutulum yeri ile nöbet başlangıç zamanı arasında bir ilişki saptanmamıştır.…”

“…[5] Uluslararası Epilepsi ile Savaş Derneği (ILAE) kriterlerine göre inmeden bir hafta sonra ortaya çıkan iki veya daha fazla non-provake nöbetler inme sonrası epilepsi (İSE) olarak tanımlanmıştır. [5,6] İnme sonrası nöbet gelişmesi için risk faktörleri olarak bazı çalışmalarda hemorajik inme, kardiyo-embolik inme, inme şiddeti, kortikal yerleşim, birden fazla lobun tutulumu gibi faktörler bildirilmektedir. [7] Bu çalışmada inme sonrası nöbet gelişen olgularda klinik özellikler ve bu özelliklerin prognoz ile ilişkisi değerlendiril-miştir.…”

Ongoing Epileptiform Activity in the Post-Ischemic Hippocampus Is Associated with a Permanent Shift of the Excitatory–Inhibitory Synaptic Balance in CA3 Pyramidal Neurons

“…Seizures are among the most common neurological sequelae of stroke (McNamara, 1979;Cocito et al, 1982;Silverman et al, 2002), and ischemic episodes are often associated with late-onset epilepsy (Bladin et al, 2000;Afsar et al, 2003;Lossius et al, 2005). Studies in animal models of global ischemia report a specific neuronal loss (Pulsinelli, 1985;Schmidt-Kastner and Freund, 1991) associated with a long-term hyperexcitability in the most vulnerable regions, notably the hippocampus (Mittmann et al, 1998;Congar et al, 2000;Crépel et al, 2003).…”

After Stroke: Guidelines Of Turkish Society Of Cerebrovascular Diseases – 2015

“…Yüksek riskli gruplarda kalça koruyucuları hastane koşullarında kırık riskini azaltır ancak ev koşullarındaki etkinlikleri bilinmemektedir. 2 [15][16][17][18][19][20][21][22][23][24][25][26] Nöbetin ardından elektroensefalografik değerlendirmede (EEG) en sık görülen bulgu infarkt alanında fokal yavaşlamadır. Olguların bir kısmında gözlenebilen keskin dalga aktivitesi %78 sıklıkta epilepsi gelişimi ile ilişkilidir.…”