Poređenje dvojezičnosti u Srbiji sa posebnim osvrtom na srpsko-albansku dvojezičnost

Abstract

Rad je posvećen analizi srpsko-albanske dvojezičnosti i njenoj komparaciji sa drugim primerima dvojezičnosti u Srbiji. Budući neodvojiva od konteksta u kojem postoji, srpsko-albanska dvojezičnost će biti sagledana kroz prizmu istorijskih i političkih događaja i konflikata koji su se desili u poslednjih nekoliko decenija na Balkanu. U periodu postojanja Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije srpskohrvatski, kao većinski jezik ove države, je bio dominantan jezik u svim njenim republikama i pokrajinama, bez obzira na maternji jezik njenih građana, te se iz tog razloga razvila dvojezičnost srpskohrvatskog i ostalih jezika u SFR Jugoslaviji. Nakon raspada SFR Jugoslavije ova situacija se bitno izmenila-opala je popularnost nekad dominantnog jezika, a ni dvojezičnost između jezika naroda koji su bili u njenom sastavu više nije zastupljena u istoj meri kao nekada. Kada je reč o današnjoj situaciji, na teritoriji Republike Srbije i dalje žive pripadnici različitih etničkih grupa koji govore različite jezike kao L1: mađarski, rumunski, slovački, itd. Jedna od važnih jezičkih odlika ovih grupa je relativno simetrična dvojezičnost na njihovom maternjem jeziku i na srpskom jeziku. Rad teži da ukaže na različite situacije u kojima su se razvijale ove dvojezičnosti i da otkrije različite kontekste u kojima postoje i danas.