Poly‐n‐Hexyl methacrylate. IV. Dilute solution properties by viscosity and light scattering

Abstract

Poly‐n‐hexyl methacrylate prepared by the emulsion technique was fractionated three times by the fractional precipitation procedure to obtain eight fractions. Relationships between viscosity‐ and weight‐average molecular weight were obtained in both an ideal solvent, isopropanol, and a nonideal solvent, methyl ethyl ketone. These relationships are represented by equations: The effect of the size of the pendant groups (‐methyl, ‐ethyl, n‐butyl and ‐n‐hexyl ester) on the degree of extension of macromolecules in ideal solvents is discussed. It was found that initially as we progress from polymethyl to poly‐n‐butyl methacrylate the degree of flexibility of the macromolecule increases as the size of the pendant group increases. These results are believed to be due to the short‐range interference effect of the solvent molecule on the degree of free rotation of the macromolecule. However, it was found that poly‐n‐bexyl methacrylate chains have considerably greater chain extension than any of the other three polymers. This expansion of poly‐n‐hexyl methacrylate chains ia a result of the steric effect of large pendant units.

Molecular simulations of the conformational properties of atactic poly(2‐ethylbutyl methacrylate)

“…value C n = 8.9 for meso dyad fraction 0.21 from Ref 1912, 16, 19 (expt. value C n = 11.2 for meso dyad fraction 0.21 from Ref 19…”

“…Dilute solution properties (chain dimensions and intrinsic viscosity) of poly(methacrylates) have been investigated experimentally 13–18. These reports have looked at the dilute solution properties of a series of n ‐alkyl methacrylate homopolymers, such as the methyl, ethyl, butyl, hexyl, 2‐ethylbutyl, octyl, and lauryl structures, wherein the relationship between intrinsic viscosity, mean‐squared end‐to‐end distance, and molecular weight has been obtained by the use of light‐scattering and viscosity measurement techniques in good solvents as well as in various ideal (theta) solvents.…”

Περι Της Επιδρασεως Της Πλευρικης Ομαδος Επι Των Ιδιοτητων Των Πολυμεθακρυλικωνεστερων Εν Διαλυματι

“…Διά τό ΠΜΟΔΦ ή τιμή της σταθεράς Κ δεικνύει μεγάλην άπόκλισιν άπό τήν περιοχήν τών τιμών οι*εύκαμπτα πολυμερή. Τοϋτο πιθανόν νά οφείλεται ε'ις τό γεγονός, οτι ò ΠΜΟΔΦ εί ναι εκ τών πλέον δύσκαμπτων, εκ τών μέχρι τρϋδε μελετηθέντων, πολυμεθακρυλικών εστέρων (14)(15)(16)(17)(18)(19)24,(33)(34)(35)60,74,75).…”

“…Ούτως, έχρησιμοποιήθησαν τά αποτελέσματα τοϋ Desreux καί τών συνεργατών του (33-35, 60,74,75), οι όποιοι έμελέτησαν τους πολυμεθακρυλικούς έστέρας μέ πλευρικάς ομάδας (R) άρωματικάς καί άλεικυκλικάς, καί τοϋ Chinai καί τών συνερ γατών του (14)(15)(16)(17)(18)(19)24), οι όποιοι έμελέτησαν τους πολυμεθακρυλικούς έστέρας μέ άλλειφατικάς ομάδας R.…”

“…Διά τους πολυακρυλικούς έστέρας μέ πλευρικήν ομάδα (R) άλκύλιον, ò Chinai καί συνεργάται του (14)(15)(16)(17)(18)(19)24) έδειξαν ό τι ò συντελεστής ευκαμψίας (σ) αυξάνει μετά τοϋ μεγέθους της πλευρικής άλκυλομάδος. 'Ανάλογος έπίδρασις τοϋ μεγέθους της πλευρικής ομάδος επί τοϋ συντελεστού ευκαμψίας έχει διαπιστωθή καί δι'έτέρας ομολόγους σειράς πολυμερών, όπως τών πολυβινυλαιθέρων (54) καί τών εστέρων τής πολυβινυλαλκοόλης (50).…”