Pokolenie Z – perspektywa zaufania do przełożonych i współpracowników

Abstract

Celem artykułu było zidentyfikowanie różnic w ocenach aspektów wpływających na zaufanie do potencjalnego bezpośredniego przełożonego i współpracowników, dokonanych przez respondentów z pokolenia Z pochodzących z Polski oraz wybranych krajów europejskich – Francji, Hiszpanii, Portugalii oraz Włoch. Kwestionariusz ankiety skonstruowano, wzorując się na skali pomiarowej skonstruowanej przez A.K. Mishrę i K.E. Mishrę. Do aspektów najbardziej wpływających na zaufanie respondentów z Polski do potencjalnego bezpośredniego przełożonego i współpracowników, należą przede wszystkim ich kompetencje zawodowe, dotrzymywanie przez nich składanych obietnic oraz gotowość do przyznania się do popełnionego błędu. Najmniej istotnym czynnikiem wpływającym na zaufanie zarówno do bezpośredniego przełożonego, jak i współpracowników okazała się ich zdolność do osobistych poświęceń na rzecz organizacji. Statystycznie istotne różnice w ocenach poszczególnych stwierdzeń wystąpiły przede wszystkim pomiędzy respondentami z Polski oraz z Hiszpanii i Portugalii. Wiele różnic wystąpiło również pomiędzy ocenami uczestników z obu krajów Półwyspu Iberyjskiego. Stwierdzona dodatnia korelacja pomiędzy ocenami stwierdzeń skali pomiarowej zaufania do potencjalnego bezpośredniego przełożonego i współpracowników, oznacza, że wzrostowi ocen poszczególnych stwierdzeń dotyczących zaufania do bezpośredniego przełożonego towarzyszy wzrost ocen stwierdzeń dotyczących zaufania do współpracowników.