Monografia poświęcona została tematyce więzi mieszkańców z miastem. Stanowi próbę odpowiedzi na pytanie: czy w kształtującej się, nowej, globalizującej się rzeczywistości społecznej skazani jesteśmy na mniej lub bardziej przymusowe wykorzenienie z „małych ojczyzn” – miast i miasteczek? Rozważania prowadzone są w odniesieniu do Łodzi, która jest interesującym miejscem do zbadania poziomu miejskich więzi ze względu na swój poprzemysłowy charakter oraz krótką, acz dość intensywną przeszłość. Począwszy od procesu intensywnej industrializacji i urbanizacji, przez doświadczenia gospodarki centralnie planowanej, a skończywszy na transformacji ustrojowej oraz wolnorynkowej weryfikacji i oddziaływaniu sił globalnych. Uzyskane wyniki, poza walorem czysto poznawczym, mogą stanowić także cenną inspirację dla przedstawicieli władz miast do kształtowania polityk miejskich w ośrodkach, które podobnie jak Łódź pełniły rolę centrum przemysłowego, a w wyniku transformacji utraciły tą funkcję. Rezultaty badania mogą wskazywać kierunki działań, które przyczynią się do wzrostu poziomu przywiązania mieszkańców do miasta, a w rezultacie ograniczą tendecje migracyjne.