„Pigułka szczęścia”, czyli o kreacji świata na internetowych stronach gabinetów stomatologicznych (leksyka wartościująca)

Abstract

Internet to medium o najszybciej zwiększającym się zasięgu, zdecydowanie skracające drogę do odbiorcy, stwarzające poczucie bliskości z użytkownikiem; dzięki temu serwis internetowy może wpływać zarówno na przekonania, jak i uczucia odbiorców. Poza dostarczaniem informacji o firmie, misji, strukturze organizacyjnej, realizowanych działaniach, ofercie czy cechach usługi lub produktu (funkcja informacyjna), promocją i reklamą (funkcja perswazyjna), budowaniem marki i wizerunku (funkcja kreatywna -tworzenie wizji świata 1 ), firmowa strona internetowa ma również na celu dostarczanie pozytywnych doznań. Przekazywane treści są często pełne naiwnego patosu i obracają się w kręgu szczęśliwości 2 , propagując tak zwane "modne życie". Uogólniając możemy stwierdzić, że funkcją tekstów reklamowych jest kreowanie potrzeb, głównie przez uświadamianie braku, rozbudzanie chęci posiadania oraz wywieranie wpływu na wybór, jakiego dokonuje konsument (tutaj pacjent), przy czym we wszystkich tekstach o funkcjach perswazyjnych mamy do czynienia z kreowaniem świata i kształtowaniem pozytywnego wyobrażenia o nim.1 Wykorzystywana tu terminologia w zakresie funkcji (intencji) wypowiedzi pochodzi z artykułu Renaty Grzegorczykowej [Grzegorczykowa 1991: 11−28].2 O braku troski o realizm w reklamie pisze Ryszard Tokarski [Tokarski 1995: 34].

Język a emocje w komunikacji internetowej (na przykładzie komentarzy w serwisie YouTube)

“…m.in. Jakosz 2016;Laskowska 2016;Makowska 2011;Michalska 2014aMichalska , 2014bNaruszewicz-Duchlińska 2015), która jest również przedmiotem niniejszego artykułu.…”

Hiszpania jako przestrzeń wielojęzyczna. Kontakty językowe

“…m.in. Jakosz 2016;Laskowska 2016;Makowska 2011;Michalska 2014aMichalska , 2014bNaruszewicz-Duchlińska 2015), która jest również przedmiotem niniejszego artykułu.…”

Pamięć i pamiętanie w przestrzeni języka z perspektywy badań lingwistycznych

“…m.in. Jakosz 2016;Laskowska 2016;Makowska 2011;Michalska 2014aMichalska , 2014bNaruszewicz-Duchlińska 2015), która jest również przedmiotem niniejszego artykułu.…”