Phototherapy of mycosis fungoides

Abstract

SummaryBackground/purpose: Among the primary cutaneous T-cell lymphomas, mycosis fungoides (MF) is the most common disease entity. Recently, an improved understanding of the pathology, clinical presentation, and prognosis of MF has lead to the development of new and practically useful classification and staging systems. In most patients, MF presents with patches and plaques and remains confined to the skin for years and decades, making it an ideal target for phototherapy. However, treatment schedules vary widely and this review describes the current knowledge about phototherapy of MF focusing mainly on narrow-and broadband UVB and 8-methoxypsoralen plus UVA, its indications, practical aspects, and clinical outcome. Methods: Review and summary of the pertinent literature. Results and conclusions: Since 1976, when the first report on phototherapy for MF was published, sufficient evidence has accumulated to make narrowband UVB and PUVA safe and effective treatment options for early stages of the disease. In refractory cases or more advanced stages, combination of phototherapy with systemic treatments including mainly interferons and retinoids might be valuable. Additional research is required to further define the optimal treatment schedules and the role of maintenance.

Phototherapy and photopheresis: old and new indications

“…NB-UVB can also induce high rates of complete remission in early disease [39]. Evidence is poor, however, regarding the question how NB-UVB compares with other treatments [39].…”

“…Although effective in inducing remission in skin-confined disease, the effect of PUVA on the CTCL disease course and overall survival is yet to be determined. Currently there is no treatment option known to arrest progression of later stages [3,15,39]. After clearing, a maintenance phase is usually recommended, with two sessions per week for 1 month, followed by one session per week for another.…”

Current Approach to Phototherapy Applications in Dermatology Practice: Part 2. Phototherapy in Vitiligo, Mycosis Fungoides, Atopic Dermatitis, Sclerosing Diseases and Psoriasis

“…Histolojik doğrulama yapılmak istenmesinin en önemli sebebi, tam klinik düzelme gözlenen bazı lezyonlarda histolojik olarak hastalığın devam ettiğinin saptanması ve bu tür lezyonlara sahip hastalarda fototerapi sonrası daha hızlı relaps olabileceği yönündeki endişelerdir. Buna rağmen, her hastada rutin olarak kontrol biyopsisi yapılmaması, sadece, klinik olarak tam düzelme açısından şüpheli bir durum varsa, mevcut deri lezyonlarında postinflamatuvar değişiklikler ya da devam etmekte olan MF ayrımı yapılamıyorsa biyopsi alınması rasyonel bir yaklaşım olarak önerilmektedir (34,35).…”

“…İdame fototerapi kararı verme noktasında göz önünde bulundurulması gereken faktörler, hekimin kendi görüşü ve deneyimi, uzun süreli fototerapinin hastanın yaşam kalitesi üzerinde yaratacağı etki, başta PUVA olmak üzere fototerapinin uzun dönemde deri kanseri oluşturma potansiyelidir. Tüm bunlar bir arada değerlendirildiğinde, tam remisyon olan hastalarda tedaviyi kesmek, relaps olduğunda tekrar başlamak veya fototerapi sonrası hızlı relaps ortaya çıkması durumunda sonraki fototerapide idame tedavisi uygulamak yönünde pratik bir yaklaşım sunulabilir (34).…”

“…Oral beksaroten ile dar bant UVB kombinasyonunun etkili olduğuna dair sadece az sayıda olgu bildirisi mevcuttur (51,52). PUVA, erken evre hastalıkta monoterapi ile yetersiz yanıt olması, monoterapi ile tam düzelme sonrası hızlı nükste remisyon süresini uzatma gereksinimi doğması, folikülotropik hastalık veya ileri evre hastalık varlığı gibi durumlarda, asitretin, isotretinoin, beksaroten, interferon, ekstrakorporeal fotoferez ve lokal radyoterapi gibi MF tedavisinde kullanılan diğer yöntemlerle kombine edilebilmektedir (34,35,44,53,54). PUVA ve asitretin kombinasyonu, uzun süre PUVA uygulanacak hastalarda deri kanseri gelişimi riskini azaltma açısından oldukça avantajlı olabilir.…”