Persisterende dentoalveolaire pijn (PDAP)

Abstract

Pijn in het dentoalveolaire gebied is een veelvoorkomend verschijnsel. Meestal betreft het acute pijn, waarvoor snel de juiste behandeling kan worden toegepast. Bij bepaalde vormen van persisterende pijn in dit gebied is de etiologie echter moeilijk te achterhalen. In het verleden bestond er verwarring over de diagnose en classificatie van deze vorm van persisterende pijn, die veelal met verschillende benamingen werd aangeduid, zoals atypische odontalgie, fantoompijn of deafferentiatiepijn. Enkele jaren geleden is er daarom gestart met de ontwikkeling van een classificatiesysteem van dergelijke aandoeningen en is er de volgende naam aan gegeven: persisterende dentoalveolaire pijn. Met deze nieuwe benaming is de eerste stap gezet om tot verbetering te komen van de taxonomie en zijn 3 diagnostische criteria opgesteld die leiden tot vorderingen op het gebied van klinisch onderzoek en behandeling.

Kiespijn met een neuropathische achtergrond

“…Bij moeilijk te traceren oorzaken van odontogene pijn kan sprake zijn van atypische odontalgie: 'kiespijn' met een neuropathische achtergrond (Brooke, 1980;Turp, 2001). In de meest recente literatuur worden de tekenen en symptomen passend bij atypische odontalgie als persisterende dentoalveolaire pijn (PDAP) geduid, in de context van het ontwikkelen van een samenhangende taxonomie betreffende persisterende orofaciale pijn (Nixdorf et al, 2012;Warnsinck et al, 2015). Omdat de neurofysiologische achtergrond van atypische odontalgie nog onvoldoende bekend is, is een op de etiologie gerichte behandeling nog niet mogelijk.…”