Pediatric Tracheotomy: A Single Center Pediatric Cardiac Intensive Care Unit Experience

Abstract

Bu çalışmada, hastanemizde gerçekleştirilmiş olan pediatrik trakeotomilerin retrospektif analizi sağlanarak elde edilen bulguların literatürle karşılaştırılması ve olası benzer ve farklı yönlerin ortaya konması hedeflenmiştir. G Ge er re eç ç v ve e Y Yö ön nt te em ml le er r: : Başkent Üniversitesi Konya Eğitim ve Araştırma Merkezi'nde Ocak 2015-Mayıs 2019 tarihleri arasında gerçekleştirilmiş olan pediatrik trakeotomiler retrospektif olarak incelenmiştir. Hastane bilgi sisteminden, trakeotomi açılan 16 yaş altı tüm hastalar tespit edilmiş; hastaların trakeotomi açılma endikasyonları, entübasyon süreleri, trakeotominin açıldığı dönemdeki yaş ve kiloları, karşılaşılan komplikasyonlar, mortalite ve dekanülasyon durumları incelenmiştir. B Bu ul lg gu ul la ar r: : Toplam 35 hastaya trakeotomi açıldığı tespit edildi. Tüm hastalara standart trakeotomi prosedürü uygulandı. Hastaların 15 (%42,9)'i erkek, 20 (%57,1)'si ise kız idi. Hastaların %60 (n=21)'ında geçirilmiş kardiyak cerrahi söz konusuydu. Ortalama yaş 13 ay (1-90 ay) idi. Hastaların %77 (n=27)'si bir yaş altındaydı. Bu oran, kardiyak cerrahi geçiren grupta %80,9 idi. İşlem sırasında hastaların ortalama kiloları 6,192 gram idi. En sık trakeotomi endikasyonu nörolojik nedenlere bağlı olup (14 hasta; %40), bunu sırasıyla uzamış entübasyon (11 hasta; %31,4) ve üst hava yolu obstrüksiyonu (10 hasta; %28,6) takip etmekteydi. İki (%5,7) hastada majör komplikasyon izlenirken, trakeotomiye bağlı mortalite 1 (%2,8) hastada ortaya çıktı. S So on nu uç ç: : Pediatrik trakeotomi işlemi, özellikle son yıllarda pediatrik yoğun bakım hizmetlerindeki gelişmelerle daha sık ihtiyaç duyulan özellikli bir cerrahidir. Bu çalışmada, hastalarımızda en sık trakeotomi endikasyonunun nörolojik nedenlere bağlı olduğu, kardiyak cerrahi geçiren hastalarda ise uzamış entübasyon ve üst havayolu tıkanıklığının etiyolojide yer aldığı tespit edilmiştir. Majör komplikasyon ve mortalite oranlarımız kabul edilebilir sınırlarda iken dekanülasyon oranlarımızın düşük olduğu görülmüştür.