Parlament Europejski VIII kadencji wobec reformy strefy euro

Abstract

Prace Parlamentu Europejskiego (PE) VIII kadencji przeszły do historii. Unia Europejska (UE) w tym okresie (2014)(2015)(2016)(2017)(2018)(2019) zmagała się przede wszystkim z kryzysem migracyjnym i jego konsekwencjami, które okazały się być dużo poważniejsze, niż można było pierwotnie sądzić. Wzrost poparcia społecznego dla partii i ruchów populistycznych, antyimigranckich, a w konsekwencji często także antyunijnych, był widoczny w większości państw członkowskich. Powinno to być i rzeczywiście jest sygnałem alarmowym dla instytucji Unii Europejskiej, że dotychczasowy model i rozwiązania wyczerpały swój potencjał, a państwa członkowskie oczekują zmian.Parlament Europejski, którego rola i pozycja w systemie politycznym Unii Europejskiej sukcesywnie w procesie rozwoju integracji wzrastała, znajduje się dzisiaj w centrum europejskiego procesu decyzyjnego. Traktat lizboński uczynił z Parlamentu Europejskiego równoprawnego z Radą UE prawodawcę. To z kolei oznacza zwiększony wpływ Parlamentu na określanie polityk sektorowych UE, czyli wymierny efekt działalności Unii Europejskiej, poprzez który obywatele "obcują" z Unią na co dzień. Zdjęcie siedziby Parlamentu w Strasburgu bywa zestawiane z klasycznym obrazem Pietera Bruegela (starszego) przedstawiającym wieżę Babel (1563), bowiem w skład Parlamentu Europejskiego wchodzi 751 deputowanych pochodzących z 28 państw członkowskich, posługujących się 24 oficjalnymi językami; wielość krzyżujących i przenikających się interesów politycznych, narodowych, a często także osobistych dodatkowo może uzasadniać analogię Parlamentu do wieży Babel.Podczas prac Parlamentu Europejskiego VIII kadencji podejmował on szereg działań i inicjatyw, z których jedne kończyły się sukcesem, inne zaś porażką. W ocenie minionej kadencji PE najczęściej wymienia się dokonania związane z dalszą liberalizacją w ramach rynku wewnętrznego. W tym kontekście wspomina się o zniesieniu roamingu, zakazie geoblokowania, dążeniu do eliminacji tzw. podwójnych standardów oraz rozszerzeniu dostępu do szerokopasmowego Internetu. Jednak zakres podejmowanych działań i inicjatyw był znacznie bogatszy.