Parents' and teachers' praxes of and attitudes to the health and sex education of young people with mental handicaps: a study in Stockholm and Tokyo

Abstract

In 1989, parents and teachers of young people with mental handicaps in Stockholm (41 parents and 20 teachers) and Tokyo (106 parents and 111 teachers) were given a questionnaire about their praxes of and attitudes towards health and sex education. Results from the study indicated that, compared to parents and teachers in Tokyo, parents and teachers in Stockholm gave more information about health and sex to their 15-16-year-old young people with mental handicaps. This was especially so regarding information about HIV/AIDS. More parents and teachers in Stockholm also had positive attitudes towards sex and interpersonal relationships -not only for young people in general but also for young people with mental handicaps -compared to parents and teachers in Tokyo. Some questions of an ethical nature were found difficult to answer in both Stockholm and Tokyo.

Sex and Relationships Education: How Can Children With Learning Disabilities Be a Part of It?

“…In Stockholm, as a result of having compulsory SRE, children were more informed than those in Tokyo. Also, parents and teachers showed more positive attitudes in contrast to Tokyo and found it easier to discuss sex issues (Katoda, 1993). Apart from the delay of SRE and the adverse teachers' beliefs about children's sexuality, the educational system in Tokyo is also heterosexually centered, by forgetting about homosexual children (Hayashi et al, (2011).…”

Σεξουαλική Εκπαίδευση Για Μαθητές Με Νοητική Καθυστέρηση Στη Σχολική Ηλικία

“…Μόνο σε κάποιες απ' αυτές γίνεται αναφορά στη σεξουαλικότητα σε σύγκριση με το γενικό πληθυσμό (Brantlinger, 1983• Katoda, 1993• Scotti et al, 1996a• Karellou & Trueman, 1999 και έτσι είναι δύσκολο να καταλήξουμε αν οι συμμετέχοντες του γενικού πληθυσμού είναι πιο ανεκτικοί όσον αφορά στη σεξουαλική εκπαίδευση των νέων με νοητική αναπηρία.…”

“…Η έγκυρη πληροφόρηση και οι καλές σχέσεις που πρέπει να έχουν με τα παιδιά τους οι γονείς, θεωρήθηκαν απαραίτητες προϋποθέσεις και από τις δυο ομάδες γονέων για να τα διδάξουν σεξουαλική εκπαίδευση, γεγονός που συμφωνεί και με την υπάρχουσα βιβλιογραφία (Katoda, 1993(Katoda, • Πανάικας, Κυριάκη, 2003. Ακόμη, φαίνεται και η αγωνία και των δυο ομάδων γονέων για την ποιότητα και τις συνθήκες της ζωής των παιδιών τους, όταν τονίζουν πως η σεξουαλική εκπαίδευση πρέπει να δίνει μεγαλύτερη έμφαση στις σεξουαλικά μεδιδόμενες ασθένειες στην ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και στην σεξουαλική κακοποίηση-εκμετάλλευση.…”

“…Ο εκπαιδευτικός στόχος που τίθεται σε μια έρευνα • Mercier et al, 1994, μαζί με το φύλο, την ηλικία και το επίπεδο λειτουργικότητας του παιδιού, φάνηκαν να επηρεάζουν εξίσου τον τρόπο με τον οποίο οι γονείς αντιμετώπιζαν την αναπτυσσόμενη σεξουαλικότητα του παιδιού τους (Hammar et al, 1967• Wolf and Zafras, 1982• Squire, 1989• Matinopoulou, 1990. Πρέπει να αναφέρουμε ακόμη, ότι η χώρα διεξαγωγής μιας μελέτης θεωρείται ως ένας ακόμη πολύ σημαντικός παράγοντας που μπορεί να επηρεάζει τις απόψεις σχετικά με τη σεξουαλική εκπαίδευση των νέων με και χωρίς νοητική αναπηρία και αυτό έχει να κάνει με τις πολιτιστικές και πολιτισμικές ιδιαιτερότητες, τη θρησκεία και τα ήθη της κάθε χώρας όπως αναφέρει η Katoda, (1993).…”