Parentification and the Impostor Phenomenon: An Empirical Investigation

Abstract

This article examines the hypothesis that individuals who were parentified as children are more likely to report impostor feelings in adulthood. A sample of 213 graduate students were given the Parentification Questionnaire (Sessions & Jurkovic, 1986) and Clance's Impostor Phenomenon Scale (Clance, 1985). Results indicated that parentification and the impostor phenomenon are moderately correlated (r = .37). No significant gender differences were found for either construct. With regard to racial/ethnic differences, no significant differences were found in parentification scores; however, Caucasians endorsed significantly higher impostor phenomenon scores than African Americans. The results suggest that the impostor phenomenon can be explained, in part, as a significant long-term effect of childhood parentification.

Parents’ involvement and university students’ independence

“…Both were emotionally dependent on their daughters and spoke of role reversal, with the daughter taking on the role of the mother, indicating 'parentification' (Peris et al, 2008;Castro et al, 2004). As one mother noted: …she cooked, she…would bring home food, she worked, she supported me mentally.…”

Characteristics of Childhood Parentification and Its Effects on the Individual

“…Yazarlara göre, çocuğun ebeveynin fiziksel ya da duygusal ihtiyaçlarına doğrudan bakım vermesi (örn., iyi bir dinleyici olma, özerklik arayışlarını bastırma, "annesinin küçük yardımcısı" olma) mazoşistik ebeveynleşmeyle; ebeveynin idealize ettiği kendiliğini çocuğa yansıtması (örn., büyük bir müzisyen, profesör veya başarılı bir iş adamı olarak ebeveynin rüyalarını gerçekleştirme) ise narsisistik ebeveynleşme ile ilişkilidir. Buna ek olarak, ebeveynleşmiş yetişkinlerin, çocukluklarında ebeveynlerinin ihtiyaçlarını tam anlamıyla karşılayamadıklarına dair hisler taşıdıkları, bunun sonucunda da sürekli olarak yetersizlik duygularıyla uğraşan bir benlik algısı (impostor fenomeni) geliştirdikleri ileri sürülmüştür (Castro, Jones ve Mirsalimi, 2004). Bunun tersi bir durum ise ebeveynleşme ile yetişkinlikteki Makyavelist (manipulatif) kişilik özellikleri arasında bulunmuştur (Láng, 2016).…”

“…Diğer bir düzenleyici değişken cinsiyettir. Kız çocukların erkeklere göre daha fazla ebeveynleşme yaşantısı bildirdikleri (Macfie, Houts, McElwain ve Cox, 2005;McMahon ve Luthar, 2007;Schier, Herke, Nickel, Egle ve Hardt, 2015) gözlenmekle birlikte, bazı çalışmalarda cinsiyetler arasında fark bulunamamıştır (Castro, Jones ve Mirsalimi, 2004;Jurkovic, Thirkield ve Morrell, 2001). Yaş da çocuğun üstelendiği rol ve sorumlulukların etkilerini belirleyen değişkenlerden biri olarak karşımıza çıkmaktadır.…”

Untitled

“…Bussotti (1990) found that impostors are more likely to come from families that are low on cohesion, have a limited channel of expression, and have a lot of conflict and rules. Parentification (i.e., the practice that expects children to sacrifice their own needs and to carry out adult functions) and parental alcoholism have also been revealed to increase the risk of the development of impostor feelings in adult children (Castro et al, 2004;Robinson & Goodpaster, 1991). These factors all contribute to unhealthy family relations and unsupportive family environment; adults who come from families with these factors are prone to experience impostor feelings.…”