Parent–child and teacher–child relationships in Chinese preschoolers: The moderating role of preschool experiences and the mediating role of social competence

Okul Öncesi Öğretmenlerinin Sınıf Yönetimi Stratejilerinin Çocukların Akran İlişkileri Üzerindeki Etkisi

“…Küçük çocukların, annebabalarının ardından en güçlü şekilde bağlandıkları kişi, okul öncesi eğitim öğretmenleridir (Koles, vd. 2009;Zhang, 2011;Zhang ve Nurmi, 2012). Dolayısıyla öğretmenlerinin düzenlemeye çalıştığı uygun ve olumlu eğitim ortamının, akranlar ihtiyaç duyduğunda onlara yardım etme davranışı sergilemeye zemin hazırlayabildiği düşünülebilir.…”

Examining the Student-Teacher Relationships of Children Both With and Without Special Needs in Preschool Classrooms

“…Consequently, in Turkish culture where a collectivist cultural structure is dominant, in terms of the perception of mothers having obedient and dependent children, this is desired and favorable (Yağmurlu, Sanson, & Köymen, 2005). It is known that in the early childhood period, the mother-child relationship is an effective factor on student-teacher relationships and children have a similar relationship with their preschool teachers (Pianta et al, 1997;Zhang, 2011). Considering all of these, it might be suggested that since obedience and dependency are perceived as positive in the Turkish family structure, it is plausible that this is an effective factor firstly on the mother-child relationship then later on the student-teacher relationship during the early childhood period.…”

“…Studies in which the mother-child and preschool teacher-child attachment relationships were examined show that children who have a secure relationship with their mothers also form a secure and positive relationship with their teachers (Howes & Hamilton, 1992;Pianta, Nimetz, & Bennett, 1997;Zhang, 2011). Relationships formed with adults in the early childhood period have an impact on various areas such as skills for forming relationships with peers, emotional development, self-esteem, and school adjustment (Birch & Ladd, 1997;Pianta et al, 1997).…”

“…Relationships formed with adults in the early childhood period have an impact on various areas such as skills for forming relationships with peers, emotional development, self-esteem, and school adjustment (Birch & Ladd, 1997;Pianta et al, 1997). Negative mother-child relationships are an important factor which may lead children to form insecure, conflictual, and dependent relationships with their teacher during the preschool period (Pianta et al, 1997;Zhang, 2011). Similar to the relationship of a child with their mother, positive relationships with teachers in the early childhood period are important for social competence and classroom adjustment (Birch & Ladd, 1997;Hamre & Pianta, 2001;.…”

Ebeveyn-Çocuk İlişkisinin Okul Öncesi Dönem Çocukların Psikososyal Gelişimlerini Yordaması

“…Ural ve diğerleri (2015) anne çocuk ilişkisinin sıcaklık ve sevgi alt boyutu ile sosyal davranış denetimlerinin sosyal ilişki denetim boyutu arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki, anne çocuk ilişkisinin ilgisizlik ve ihmal boyutu ile sosyal ilişki denetim boyutu arasında negatif anlamlı bir ilişki bulmuşlardır. Zhang (2011) ebeveyn çocuk ilişkisinin okul öncesi çocukların sosyal yetkinliğini açıklama düzeyini incelediği araştırmasında ebeveyn çocuk ilişkisinin çocukların sosyal yetkinliğini pozitif yönde anlamı düzeyde açıkladığını bulmuştur. Pianta, Nimetz ve Bennet (1997) anne-çocuk ilişkisi ile erken çocukluk dönemindeki çocukların sosyal yetenekleri arasında pozitif yönlü bir ilişki bulmuşlardır.…”