Özel Gereksinimli Çocuğa Sahip Ebeveynlerin Sosyal Destek Algılarının ve Yılmazlık Düzeylerinin İncelenmesi

Abstract

Bu araştırma özel gereksinimli çocuğa sahip ebeveynlerin sosyal destek algılarının ve yılmazlık düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Betimsel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli kullanılarak desenlenen araştırmanın çalışma grubunu özel gereksinimli çocuğa sahip 128 anne ve 34 baba oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu, "Yenilenmiş Anne-Baba Sosyal Destek Ölçeği" ve "Aile Yılmazlık Ölçeği" kullanılmıştır. Verilerin analizinde T-Testi, ANOVA, Mann Whitney U Testi, Kruskal Wallis H-Testi ve "LSD" analizi uygulanmıştır. Araştırma sonucunda annelerin babalara kıyasla daha mücadeleci oldukları, ebeveynlerin yaşlarının artmasıyla sosyal etkinliklere daha fazla katıldıkları, yaşamlarını daha fazla kontrol edebildikleri belirlenmiştir. Köyde yaşayan ebeveynlerin kentte yaşayan ebeveynlere göre bakım desteğini daha fazla algıladıkları, eğitim düzeyinin artması ile sosyal destek algılarının ve yılmazlık düzeylerinin de arttığı saptanmıştır. Aynı zamanda özel gereksinimli bir çocuğu olan ebeveynlerin sosyal ve bakım desteğini daha fazla aldıkları ve daha yılmaz oldukları görülmüştür. Özel gereksinimli çocuğun cinsiyetinin ebeveynlerin sosyal destek algılarında, bu destekten memnuniyetlerinde ve yılmazlık düzeyleri üzerinde farklılık yaratmadığı belirlenmiştir.

An Analysis on the Life Satisfaction and Resilience Levels of Parents of Individuals with Autism Spectrum Disorder and Intellectual Disabilities

“…There were various results in the literature parallel to the results of the present study. In a study conducted by Aysever & Demirok (2019), there were significant differences in the Bellicosity subdimension of the Family Resilience Assessment Scale. Kumbasar (2016) found significant differences in the Self-Efficacy subdimension of the scale in favor of the mother.…”

“…When the resilience levels of parents were evaluated in terms of the age variable, the resilience levels of young parents were higher in the self-efficacy subdimension. In their studies, Aysever & Demirok (2019) found that young parents were more resilient in the control subdimension of the scale, Kaner et al (2011) found that they were more resilient in the self-efficacy and commitment to life subdimensions. Similarly, according to Lee et al (2009), young parents perceive themselves as being more resilient.…”

“…Ancak, Mücadelecilik alt boyutunda lisans mezunu ebeveynlerin ilköğretim mezunu ebeveynlerden daha yüksek puan aldıkları görülmüştür. Alan yazında bu araştırma bulgularıyla benzer araştırmalarla (Aysever & Demirok, 2019;Campbell-Sills vd., 2009;Turan, 2017) karşılaşıldığı gibi eğitim düzeyinin ebeveynlerin yılmazlık düzeyini etkilemediğini bildiren araştırmalarda bulunmaktadır (Kadı, 2016;Kaner vd., 2011;Kumbasar, 2016;Plumb, 2011;Ryan & Caltabiano, 2009;Taşdemir, 2013). Ebeveynlerin eğitim düzeyinin düşük olması aynı zamanda gelir düzeyinin de düşük olmasının göstergesi olabilmektedir (Moh & Magiati, 2012).…”

Investigation the Relation Between Spirituality and Depression, Psychological Resilience of Parents Having Children With Special Needs According to Some Demographic Variables

“…Ebeveynlerin çocuk sahibi olmaya karar vermesi, onların hayatlarında önemli bir dönüm noktası olup birçok değişikliği ve yeniliği beraberinde getirmektedir. Ebeveynler, dünyaya gelecek çocuklarının normal gelişim göstermesini beklemekte ve çoğu zaman özel gereksinimi olan bir çocuğa sahip olabileceklerini düşünmemektedirler (Aysever & Demirok, 2019). Psikolojik sağlamlık, bir bireyin stresli yaşam olayları ve zorluklarla karşılaştığında, (yaralanma, tehditler ve önemli stres kaynakları) istikrarlı psikolojik ve fiziksel işleyişi nispeten sürdürme veya psikolojik durumunu eski olumlu haline getirme yeteneği olarak ifade edilmektedir (Seiler & Jenewein, 2019).…”

“…This period brings many changes and new things with it. Parents expect their future children to show a healthy development, and often do not think that they may have a child with special needs (Aysever & Demirok, 2019). When parents learn that their children have special needs, they may experience such feelings as deep sadness, guilt, sinfulness, regret, being tested, anxiety and anger.…”