Ojcostwo mężczyzn wychowujących dzieci z uszkodzonym słuchem. Część I

Abstract

Uszkodzenie słuchu u dziecka jest wyzwaniem dla jego rodziców. Dzięki wczesnej diagnozie rodzice mogą podjąć decyzję o leczeniu i wspomaganiu rozwoju dziecka niesłyszącego od okresu niemowlęctwa. Literatura surdopedagogiczna jest skupiona szczególnie na roli matki w rozwoju takiego dziecka, jej doświadczeniach i przeżyciach oraz skutkach głuchoty w jej funkcjonowaniu. Niniejszy artykuł poświęcony jest przeglądowi literatury polskiej i zagranicznej na temat ojcostwa wobec dziecka niesłyszącego i ma na celu ukazać obszary zainteresowania badaczy ojcostwem dziecka z niepełnosprawnością słuchową, takie jak np. znaczenie obecności ojca w życiu dziecka niesłyszącego, rola ojca, jego zaangażowanie w opiekę, stres ojcowski/rodzicielski i jego skutki dla dziecka, rodziców i całej rodziny, poczucie skuteczności i koherencji u ojców, radzenie sobie z problemami, wsparcie społeczne, zaburzenia zdrowia psychicznego u ojców. W zakończeniu podkreślono konieczność wsparcia dla ojców/rodziców dzieci z uszkodzeniem słuchu oraz wysunięto postulaty co do dalszych badań dotyczących ojcostwa dzieci niesłyszących.