Ogólnopolska Konferencja Naukowa pt. „Zasoby wewnętrzne i rodzinne wychowanków młodzieżowych ośrodków socjoterapii w sieci wsparcia społecznego” (Warszawa, 4 marca 2016 r.)

Abstract

W dniu 4 marca 2016 r. na Wydziale Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego odbyła się Ogólnopolska Konferencja Naukowa "Zasoby wewnętrzne i rodzinne wychowanków młodzieżowych ośrodków socjoterapii w sieci wsparcia społecznego". Konferencję otworzyła prodziekan WNP UKSW Anna Fidelus, która powitała zaproszonych prelegentów, przedstawicieli Ośrodka Rozwoju Edukacji i Biura Rzecznika Praw Dziecka. Wśród zaproszonych gości znalazły się także osoby reprezentujące młodzieżowe ośrodki socjoterapii z Wrocławia, Żychlina, Goniądza, Lublina, Józefowa. Następnie prodziekan przedstawiła problematykę młodzieżowych ośrodków socjoterapii, prezentując swoje aktualne doświadczenia badawcze, realizowane w projekcie mającym na celu poznanie sytuacji wychowanków MOS-ów. Określiła podstawowe przyczyny trafiania do tych placówek. Przybliżyła trudności leżące zarówno po stronie rodziców, jak i szkoły w reagowaniu na problemy młodzieży, w efekcie prowadzące do przekazywania odpowiedzialności za wychowanie młodzieżowym ośrodkom socjoterapii. W wypowiedzi Anny Fidelus pojawiło się pytanie o motywy i intencje rodziców umieszczających dziecko w placówce. Podkreślono także zasadność istnienia ośrodków. Prelegentka zwróciła uwagę, że często środowisko nie jest przygotowane do przyjęcia dziecka powracającego z MOS-u. W podsumowaniu wypowiedzi pojawiła się też kwestia działalności inkluzyjnej, która powinna być podejmowana zarówno w wymiarze osobowym, jak i wspólnotowym. Powyższe nawiązanie do słów Andrzeja Bałandynowicza (UW) pozwoliło zaprezentować pierwszego z zaproszonych prelegentów. Jego referat Socjoterapia jako powrót do ojczyzny duszy dziecka przybliżył kwestię pamięci jako wyznacznika godności osoby. Działanie na poziomie kultury polegające na "rozumieniu tych innych" potrzebuje określenia więzi, zrozumienia przez drugiego człowieka i pojawienia się osobowej relacji wychowanka z wychowawcą. Zdaniem prelegenta nie można mówić o wychowaniu bez kształtowania relacji emocjonalno-wolitywnej