“…Wrist actigraphy เป็ นเครื ่ องมื อวั ดการนอนหลั บที ่ ใช้ สวมข้ อมื อคล้ ายนาฬิ กาใช้ วั ดการ เคลื ่ อนไหวของร่ างกายแปลผลจากความถี ่ ของคลื ่ นไฟฟ้ า สามารถวั ดปริ มาณการนอนหลั บและการตื ่ น ได้ ดี เครื ่ องมื อชนิ ดนี ้ สามารถใช้ ได้ ทั ้ งเด็ กและผู ้ ใหญ่ สะดวก ไม่ รบกวนผู ้ ป่ วย เสี ยค่ าใช้ จ่ ายน้ อย แต่ ต้ องอาศั ย ความช านาญของผู ้ ประเมิ นในการแปลผล 4. ดั ชนี วั ดคุ ณภาพการนอนหลั บของพิ ทส์ เบอร์ ก (The Pittsburgh Sleep Quality Index, PSQI) เป็ นการประเมิ นคุ ณภาพการนอนหลั บในผู ้ ใหญ่ ภายใน 1 เดื อนที ่ ผ่ านมา แบบประเมิ นแบ่ ง ออกเป็ น 7 องค์ ประกอบ ประกอบด้ วยข้ อค าถามที ่ ประเมิ นด้ วยตนเองจ านวน 9 ข้ อและข้ อค าถามที ่ ประเมิ นด้ วยผู ้ พั กอาศั ยห้ องเดี ยวกั นกั บกลุ ่ มตั วอย่ าง จ านวน 5 ข้ อ โดยคิ ดพิ จารณาค่ าคะแนนตั ้ งแต่ ข้ อที ่ 1-9 (ข้ อใหญ่ ) และให้ น ้ าหนั กคะแนนตั ้ งแต่ 0-3 คะแนน รวมทั ้ งหมดอยู ่ ระหว่ าง 0 -21 คะแนน โดยคะแนนรวมที ่ มากกว่ า 5 คะแนน หมายถึ งการมี คุ ณภาพการนอนหลั บที ่ ไม่ ดี องค์ ประกอบแต่ ละ ด้ านของเครื ่ องมื อประกอบด้ วย การประเมิ นคุ ณภาพการนอนหลั บเชิ งปริ มาณ 3 องค์ ประกอบ คื อ ระยะเวลาตั ้ งแต่ เข้ านอนจนกระทั ่ งหลั บ ระยะเวลาในการนอนหลั บในแต่ ละคื น (sleep duration) และประสิ ทธิ ผลของการนอนหลั บโดยปกติ วิ สั ย (habitual sleep efficiency) และการประเมิ น คุ ณภาพการนอนหลั บเชิ งคุ ณภาพ 4 องค์ ประกอบ คื อ คุ ณภาพการนอนหลั บเชิ งอั ตนั ย การรบกวน การนอนหลั บ การใช้ ยานอนหลั บ และผลกระทบต่ อการท ากิ จกรรมในเวลากลางวั น (daytime dysfunction) แบบประเมิ น PSQI เป็ นเครื ่ องมื อที ่ แพร่ หลาย ได้ ถู กน าไปใช้ ในการศึ กษาเพื ่ อประเมิ น คุ ณภาพการนอนหลั บทั ้ งในคลิ นิ กและในชุ มชนกั บกลุ ่ มต่ าง ๆ มากมาย เช่ น ผู ้ ป่ วยสู งอายุ ใน โรงพยาบาล ผู ้ สู งอายุ ปกติ ในชุ มชน มี คุ ณภาพของเครื ่ องมื อที ่ ดี (Richardson, 1977) มี ค่ า สั มประสิ ทธิ ์ ครอนบาคแอลฟาเท่ ากั บ 0.80 และมี ความตรงที ่ ดี จากเครื ่ องมื อที ่ มี ความสั มพั นธ์ สู งเมื ่ อ ใช้ วั ดคุ ณภาพการนอนหลั บและปั ญหาการนอนหลั บ (Andrykowski et al, 1997) ในการศึ กษาในครั ้ งนี ้ ใช้ เครื ่ องมื อวั ดคุ ณภาพการนอนหลั บของพิ ทส์ เบอร์ ก (The Pittsburgh Sleep Quality Index, PSQI) เนื ่ องจากเป็ นเครื ่ องมื อที ่ มี ครอบคลุ มตั ้ งแต่ เข้ านอนจนกระทั ่ งหลั บ ตลอดจนระยะเวลาในการนอนหลั บในแต่ ละคื นและประสิ ทธิ ผลของการนอนหลั บ เป็ นเครื ่ องมื อที ่ ถู ก ใช้ อย่ างแพร่ หลายทั ้ งในการศึ กษาเพื ่ อประเมิ นคุ ณภาพการนอนหลั บทั ้ งในคลิ นิ กและในชุ มชนกั บกลุ ่ ม ต่ าง ๆ มากมาย มี คุ ณภาพของเครื ่ องมื อที ่ ดี และมี ความตรงที ่ ดี เครื ่ องมื อมี ความสั มพั นธ์ สู งเมื ่ อใช้ วั ด คุ ณภาพการนอนหลั บและปั ญหาการนอนหลั บ ความสั มพั นธ์ ระหว่ างคุ ณภาพการนอนหลั บและคุ ณภาพชี วิ ตด้ านสุ ขภาพ คุ ณภาพการนอนหลั บ (Sleep quality) ของผู ้ ป่ วยไซนั สอั กเสบเรื ้ อรั งเป็ นการอั กเสบที ่ ส่ งผล ต่ อผู ้ ป่ วยมาก คุ ณภาพการนอนหลั บจึ งเป็ นการรั บรู ้ ของผู ้ ป่ วยโรคไซนั สอั กเสบเรื ้ อรั งถึ งความเพี ยงพอ ของการนอนหลั บ ที ่ ผู ้ ป่ วยบอกกล่ าวจากการรั บรู ้ อาการของตนเอง ผู ้ ป่ วยไซนั สอั กเสบเรื ้ อรั งมั กมี อาการแย่ ลงในช่ วงเวลากลางคื น ผู ้ ป่ วยเกิ ดอาการหลั บยาก ตื ่ นบ่ อย และไม่ สามารถนอนหลั บได้ นาน พอ มี คุ ณภาพการนอนหลั บที ่ แย่ ลง นอกจากนี ้ พบว่ าร้ อยละ 58.6 ของผู ้ ป่ วยมี การหยุ ดหายใจขณะ นอนหลั บ(Alt et al, 2015;Fares et al, 2019) ปั ญหาการนอนหลั บเหล่ านี ้ ส่ งผลต่ อพฤติ กรรมที ่ เปลี ่ ยนแปลง เช่ น ขาดสมาธิ ขาดความกระตื อรื อร้ น ขาดความสนใจ และเกิ ดอาการง่ วงนอนระหว่ าง วั น ซึ ่ งส่ งผลกระทบต่ อการท างาน การด าเนิ นชี วิ ต และคุ ณภาพชี วิ ตด้ านสุ ขภาพของผู ้ ป่ วย จากการศึ กษาของ Alt et al (2013) ผู ้ ป่ วยไซนั สอั กเสบมี ปั ญหาการนอนหลั บ คุ ณภาพการ นอนหลั บลดลง และส่ งผลต่ อคุ ณภาพชี วิ ตความผาสุ กโดยรวม และคุ ณภาพชี วิ ตเฉพาะโรค จาก การศึ กษาของ Benninger et al (2010) พบว่ าผู ้ ป่ วยไซนั สอั กเสบมี ปั ญหาการนอนหลั บ ท าให้ คะแนน sleep activity score ลดลงอย่ างมี นั ยส าคั ญ โดยเฉพาะผู ้ ป่ วยไซนั สอั กเสบเรื ้ อรั งที ่ มี ริ ดสี ดวง จมู กมี ความเสี ่ ยงต่ อการรบกวนการนอนส่ งผลให้ เกิ ดการอุ ดกั ้ นทางเดิ นหายใจขณะหลั บ (sleep apnea) และส่ งผลต่ อคุ ณภาพชี วิ ตได้ มากขึ ้ น (Serrano et al, 2005) และสอดคล้ องกั บการศึ กษา ของ Alt et al (20...…”