Objective methods of diagnosing myofascial pain syndrome

Abstract

Wprowadzenie i cel pracy. Zespół bólu mięśniowo-powięziowego (ang. myofascial pain syndrome, MPS) to istotny problem kliniczny, który pomimo licznych doniesień naukowych pozostaje nadal nie w pełni wyjaśniony. Dotyczy to szczególnie zagadnień związanych z patomechanizmem oraz tworzeniem standardów diagnostycznych i terapeutycznych. W praktyce klinicznej do najczęściej stosowanych metod rozpoznawania MPS zalicza się badanie palpacyjne. Niemniej jednak badanie to obarczone jest ryzykiem dużego błędu. W związku z powyższym podczas diagnostyki MPS potrzeba rzetelnych, powtarzalnych pomiarów, które powinny charakteryzować się wysoką czułością, aby umożliwić wykrycie klinicznie ważnych zmian. Celem artykułu jest przegląd obiektywnych metod diagnostycznych istotnych dla prawidłowego rozpoznania MPS. Opis stanu wiedzy. Postęp medycyny klinicznej zależy od umiejętności dokładnego diagnozowania choroby i bezstronnej oceny efektów leczenia. Wydaje się zatem kluczowe opracowanie skutecznych, obiektywnych metod diagnozowania MPS. Obecnie brak jest konsensusu wśród klinicystów dotyczącego schematu diagnostycznego MPS. Podsumowanie. Najbardziej rzetelnym badaniem wydaje się badanie palpacyjne wykonane przez doświadczonego terapeutę. Następnie ustalając na jego podstawie kryteria diagnostyczne D.G. Simonsa wraz z podparciem diagnozy za pomocą jednego z obiektywnych narzędzi oceniających zmiany w tkance mięśniowej sugerujące obecność punktu spustowego.