Nonadherence to Insulin Therapy in Low-Income, Type 2 Diabetic Patients

Lerman, Israel; Díaz, Juan Pablo Moreira; Ibarguengoitia, Ma Elena Romero; Pérez, Francisco Javier Gómez; Villa, Antonio; Velasco, María Luisa Pro; Cruz, Roberto Gómez; Rodrigo, Juan Antonio Rull

doi:10.4158/ep.15.1.41

Cited by 31 publications

(49 citation statements)

References 20 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Yapılan ça-lışmalarda; ekonomik durumu kötü olan ve oral antidiyabetik kullanan Tip 2 diyabetlilerin insülin negatif algısının istatistiksel olarak anlamlı daha yüksek olduğu bulunmuştur. [28][29][30] Yapılan derleme çalışmasında da Tip 2 diyabetli bireylerin insülin tedavisine uyumunu engelleyen engellerden birinin maddi/ekonomik nedenler olduğu vurgulanmaktadır. 4 Saleem'in çalışmasında devlet himayesinde memur olarak çalışan diyabetlilerin satın alma güçlerinin daha iyi olması nedeni ile diyabete algıları daha olumlu iken, özel sektörde çalışan diyabetlilerin diyabete karşı algıları daha olumsuz bulunmuştur.…”

Section: Discussionunclassified

“…Literatür incelendiğinde çalışma sonuçları-mız ile benzer sonuçlar elde edildiği görülmüş-tür. [28][29][30]32 Wong ve ark.nın yapmış olduğu çalış-mada eğitim düzeyi düşük olan hastalarda insülin tedavi direncinin yüksek olduğu bulunmuştur. 32 Yapılan diğer çalışmalarda, benzer şekilde eğitim dü-zeyi düşük (okuryazar olmayan veya okuryazar olan) oral antidiyabetik tedavi alan Tip 2 diyabetlilerde, negatif insülin tedavi algısının istatistiksel olarak anlamlı daha yüksek olduğu bulunmuştur.…”

Section: Discussionunclassified

See 1 more Smart Citation

Predictor of the Negative Perception of Insulin Treatment in Type 2 Diabetes Mellitus Individuals

Sürücü¹,

Samancioğlu²

2018

Turkiye Klinikleri J Nurs Sci

View full text Add to dashboard Cite

Section: Discussionunclassified

Predictor of the Negative Perception of Insulin Treatment in Type 2 Diabetes Mellitus Individuals

Sürücü¹,

Samancioğlu²

2018

Turkiye Klinikleri J Nurs Sci

View full text Add to dashboard Cite

“…58 In a nonrandomized interventional study, indigent patients with ketosis-prone diabetes who participated in an outpatient diabetes treatment program that included free access to insulin, 24 h per day voicemail-pager access to a staff, and frequent phone calls and scheduled visits were less likely to be readmitted with DKA than those who did not participate (16% versus 43%, p = .001). 59 More research is clearly needed in this respect.…”

Section: Post-discharge Supportmentioning

confidence: 99%

The Effect of Diabetes on Hospital Readmissions

Dungan

2012

J Diabetes Sci Technol

View full text Add to dashboard Cite

Abbreviations: (CHF) congestive heart failure, (DKA) diabetic ketoacidosis, (HbA1c) hemoglobin A1cKeywords: glycemic control, hemoglobin A1c, hospital, inpatient, readmission, rehospitalization AbstractHospital readmission is an important contributor to total medical expenditures and is an emerging indicator of quality of care. Diabetes, similar to other chronic medical conditions, is associated with increased risk of hospital readmission. Risk factors include previous hospitalization, extremes in age, and socioeconomic barriers. Preliminary studies suggest that acute and/or chronic glycemic control may be of importance when diabetes is the primary diagnosis or when it is a comorbidity. Very limited evidence from prospective randomized controlled trials aimed at improving glycemic control is available. However, whether one concludes that inpatient or outpatient glycemic control is partly responsible for reduced hospitalizations, attention to glycemic control in the hospital may facilitate sustained glycemic control post-discharge. Limited prospective and retrospective evidence suggest that the involvement of a diabetes specialist team may improve readmission rates, but attention to more generalized comprehensive approaches may also be worthwhile. Prospective interventional studies targeting interventions for improving glycemic control are needed to determine whether glycemic control impacts readmission rates.

show abstract

“…8,9 Bizim çalışmamızda insülin bırakma oranı erkek hastalarda sayıca daha fazla olmasına rağmen cinsiyet ile insülin tedavisini bırakma arasında anlamlı ilişki bulunamamıştır.…”

Section: Discussionunclassified

“…9 Bizim çalışmamızda insülin tedavisini bırakma oranının %6,2 gibi bir değer çıkmasının sebebi diyabet hemşireleri tarafından verilen diyabet eği-timi ve hastaların diyabet hemşirelerine ulaşım kolaylığı olabilir. Sonuç olarak; diyabet gibi kronik hastalıklarda tedaviye uyumun temel gerekliliklerden biri yaşam tarzı değişikliğidir.…”

Section: Discussionunclassified

The Rate of Insulin Nonpersistence Among Patients with Type II Diabetes Who Were First Started on Insulin Treatment

Karabayraktar¹,

Tekin²,

Tekin³

et al. 2017

Turkiye Klinikleri J Med Sci

View full text Add to dashboard Cite

Ö ÖZ ZE ET T A Am ma aç ç: : Çalışmamızın amacı ilk kez insülin tedavisi başlanan standart insülin tedavi eğitimi alan diyabetik hastaların insülin bırakma oranlarını ve tedavi uyumsuzluğunun sebeplerini saptamaktır. G Ge er re eç ç v ve e Y Yö ön nt te em ml le er r: : Çalışmaya 1 Ocak 2012-1 Ocak 2013 tarihleri arasında Dr.Lütfi Kır-dar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi polikliniklerinde ilk kez insülin tedavisi başlanan ve diyabet eğitim odasında aynı iki diyabet hemşiresi tarafından verilen standart insülin tedavi eğitimi alan 700 tip 2 diyabetik hasta alındı. Hastalar telefon ile aranarak sosyodemografik verilerini, ek hastalıklarını, insülin tedavisini başlayan klinik, insülin kullanımlarını içeren anket uygulandı. Toplam 462 hasta/hasta yakınına ulaşıldı, 14 hastanın vefat ettiği öğrenildi. Hekim tarafından insülin tedavisi kesilen 23 hasta çalışma dışı bırakılarak, 425 hasta çalışmaya dahil edildi. B Bu ul lg gu ul la ar r: : Çalış-mamızda dahil edilen 425 hastanın %50,8'i erkekti. Yaş ortalaması 57,7±11,6 yıl, diyabet süresi 6,6±6,2 yıl olarak saptandı. Diyabetik hastaların %57,6'sı bazal, %17,9'u hazır karışım, %24,5'i bazal bolus tedavisi kullanmakta idi. İnsülin tedavisini bırakma oranı %6,2 olarak bulundu. Nonparametrik korelasyon testleri ile değerlendirildiğinde diyabet yaşı arttıkça tedaviye devam oranının arttığı görüldü (p=0,01, r=0,12). Tedaviyi bırakma sebepleri sorgulandığında hipoglisemi, halsizlik (%26,9), iyileştiklerini düşünme (%23), enjeksiyon zorluğu (%15,3), allerji (%11,5), çevresel faktör-ler (%7,6) ve bağımlılık korkusu (%7,6) saptandı. S So on nu uç ç: : Diyabetli hastalara insülin tedavisi başlanan merkezlerin, hastalarının insülin bırakma oranlarını ve nedenlerini saptaması ve elde edilen sonuç-lara göre tedaviye uyumsuzluk nedenlerine yönelik olarak standart eğitim programlarının güncel-lenmesi daha çok hastanın glisemik hedeflere yaklaştırılması konusunda önemli bir adım olacaktır.A An na ah h t ta ar r K Ke e l li i m me e l le er r: : Tedavi uyumu; diabetes mellitus; insülin A AB BS S T TR RA AC CT T O Ob bj je ec ct ti iv ve e: : Our aim in this study is to assess the rate and possible causes of nonpersistence among patients with diabetes who have received standard insulin education for their insulin treatment. M Ma at te er ri ia al l a an nd d M Me et th ho od ds s: : 700 patients with type II diabetes, who were started on insulin treatment by outpatient clinics of Dr. Lütfi Kırdar Kartal Training and Research Hospital between 1/1/2012-1/1/2013, and who had received the same standard insulin education given by diabetes nurses, were enrolled in this study. Patients were called by the phone and a questionnaire was filled regarding patients' socio-demographic characteristics, comorbidities and patients' insulin use. We have reached 462 patients/relatives. Total of 14 patients died, and 23 patients, whose insulin treatment was nonpersistent by a physician, were excluded. 425 patients were included in the final analysis. R Re es su ul lt ts s: : Among 425 patients, 50.8% w...

show abstract

Nonadherence to Insulin Therapy in Low-Income, Type 2 Diabetic Patients

Cited by 31 publications

References 20 publications

Predictor of the Negative Perception of Insulin Treatment in Type 2 Diabetes Mellitus Individuals

Predictor of the Negative Perception of Insulin Treatment in Type 2 Diabetes Mellitus Individuals

The Effect of Diabetes on Hospital Readmissions

The Rate of Insulin Nonpersistence Among Patients with Type II Diabetes Who Were First Started on Insulin Treatment

Contact Info

Product

Resources

About