“…Υποκοριστικά και μεγεθυντικά επιθήματα4.2.1. -ούλα, ίτσα, -άκα, τα οποία προσαρτώνται σε θηλυκά ουσιαστικά και επίθετα -άκης, -άκος, -ούλης στα αρσενικά ουσιαστικά και επίθετα -άκι, -ούλι, τα οποία προσαρτώνται κυρίως σε ουδέτερα ουσιαστικά και επίθετα Η συχνότητα των παραπάνω υποκοριστικών επιθημάτων επιβεβαιώνεται και από τον Μπαμπινιώτη (1970) και τονMackridge (1985), οι οποίοι επισημαίνουν ότι τα υποκοριστικά επιθήματα -και, -ούλα και -ίτσα είναι εκείνα που παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη συχνότητα χρήσης στα Ελληνικά.Το παρόν κεφάλαιο εστιάζει στα υποκοριστικά επιθήματα εξαιτίας του ενδιαφέροντός μου για το μορφολογικό επίπεδο ανάλυσης της ψηφιακής επικοινωνίας των νέων στο Facebook. Ωστόσο, είναι πλέον αποδεκτό τόσο στη διεθνή όσο και στην ελληνική βιβλιογραφία ότι ο υποκορισμός δεν πραγματοποιείται μόνο σε μορφολογικό επίπεδο αλλά και στο επίπεδο της σύνταξης(Sifianou 1992β, Jurafsky 1996, Canakis 2015. Ένα παράδειγμα που έχει διερευνηθεί στην ελληνική γλωσσολογία είναι το επίρρημα λίγο, το οποίο λειτουργεί, ανάλογα με την περίσταση επικοινωνίας, είτε ως απλός ποσοδείκτης είτε ως λεξικό στοιχείο με πραγματολογική λειτουργία Έχοντας, δηλαδή, αποβάλει την κυριολεκτική του σημασία, προσφέρεται αποκλειστικά για σκοπούς ευγένειας(Sifianou 1992β: 168-169).58 Μάλιστα, ο 58 Σύμφωνα με τηSifianou (1992β: 169), το λίγο χρησιμοποιείται ελεύθερα ως προς τη συντακτική του θέση κυρίως σε παρακλήσεις -ως κατευθυντικές γλωσσικές πράξεις-, στις οποίες επιτελεί την πραγματολογική λειτουργία του δείκτη ευγένειας.…”