“…Το 1811, σε άρθρο σχετικά με τον Βιόττι στην Allgemeine musikalische Zeitung αναγνωρίζονται τα εξής χαρακτηριστικά στη μουσική του, και ιδιαίτερα στα κοντσέρτα του: α) πλούσια αρμονική παλέτα, β) «τραγουδιστό» legato και γ) πλούσια ποικιλία στα είδη δοξαριών κατά την εκτέλεση ενός κοντσέρτου. 106 Όλα τα κοντσέρτα του ξεκινούν με ένα γρήγορο, πρώτο μέρος, το οποίο αποτελείται από τέσσερα ορχηστρικά μέρη τα οποία πλαισιώνουν τρία σολιστικά, ακολουθώντας τη δομική αλληλουχία και λογική των κοντσέρτων του Χάυντν. Στα δεύτερα μέρη των κοντσέρτων του, ο Βιόττι, παραθέτει πάντα μια αργή ρομάντσα (Romanze), όπου συνήθως το βιολί «τραγουδάει» στις υψηλές συχνότητες του οργάνου, ενώ στο τρίτο μέρος παραθέτει ένα εύθυμο ροντό, το οποίο αποτελείται από χορούς της εποχής.…”