Niekonsekwencje polskiego modelu racjonalizacji parlamentaryzmu (na tle rozwiązań niemieckich)

Abstract

Niemiecki system kanclerski ustanowiony przez Ustawę Zasadniczą Re-publiki Federalnej Niemiec z 1949 r., będący przykładem parlamentaryzmu zracjonalizowanego, stał się wzorcem do naśladowania w innych państwach. Jednak dokonana w Polsce przez Konstytucję RP z 1997 r. recepcja elementów tego systemu jest niekonsekwentna. W artykule przeanalizowano następujące zagadnienia: procedury powoływania rządu; procedury egzekwowania odpowiedzialności parlamentarnej członków gabinetu; uprawnienia rządu związane z postępowaniem ustawodawczym; możliwości działania rządu mniejszościowego; usytuowanie ustrojowe prezydenta. W tym zakresie model polski nie odstaje od niemieckiego jedynie na płaszczyźnie postępowania ustawodawczego.