NATO-AB İlişkilerinde İşbirliği ve Çatışma Dinamikleri

Avrupa Bi̇rli̇ği̇ Güvenli̇k Ve Savunma Poli̇ti̇kasinin Nato İle İli̇şki̇ler Bağlaminda Anali̇zi̇

“…Balkan coğrafyasında meydana gelen karışıklıklar özellikle Yugoslavya'nın dağılması ve Kosova krizi NATO ile AB arasında gerginliklere yol açmıştır. Bu sorunların tartışılması ve çözüme kavuşturulması amacı ile 1998 de St. Malo Zirvesi düzenlenmiş ve aşağıdaki kararlar alınmıştır (Açıkmeşe & Dizdaroğlu, 2014):…”

“…Özellikle tek kutuplu yeni dünya düzeni ile beraber NATO'nun popülaritesi Avrupa için azalmış görülse de ardından Balkanlardaki kaos döneminde görüş ayrılıkları ortaya çıksa da AB ve NATO ilişkileri gelişim ve değişim içerisinde ilerlemiştir. ASGP çerçevesinde Aralık 2002 tarihinde kurumlar arasında düzenlenen ilk ortak toplantıda yapılan deklarasyonla birbirlerine rakip olarak gösterilen bu iki yapının aslında birbirlerine rakip değil, birbirlerini destekleyen örgütler olduğu, ortak kriz ve risklere karşı birbirlerine güç vermek niyetinde oldukları, karşılıklı ilişkilerinde güç gösterisinin değil birbirlerinin gücünü arttırıcı şekilde davranacaklarının altı çizilmiştir (Açıkmeşe & Dizdaroğlu, 2014). Bu amaçla karşılıklı diyalogların geliştirilmesi, işbirliğinin sağlıklı devamı için toplantıların aksatılmaksızın düzenli bir şekilde yapılması gerekliliği de vurgulanmıştır.…”

Türki̇ye'ni̇n Doğu Akdeni̇z'i̇ Güvenli̇kleşti̇rmesi̇: 2018 – 2020 Arasi İnceleme

“…Söz edimi böylece güvenliğin birincil gerçekliğini ortaya çıkarır. Söylenen sözlerden herkesin ne anlam çıkardığı ya da ne anlatmak istediği değişebileceği için söz edimi öznelerarası (intersubjective) olarak gerçekleşir (Akgül-Açıkmeşe, 2011;Hisarlıoğlu, 2019). Buzan ve Waever güvenlikleştirmeyi, siyasi bir topluluk ya da elitin bir şeyi varoluşsal bir tehdit olarak görmek adına, özneler-arası bir anlayışın inşa edildiği söylemsel bir süreç olarak tanımlamaktadır ve bu varoluşsal tehditle başa çıkmak için acil, istisnai veya olağanüstü tedbirler alma çağrısında bulunulmalıdır (Buzan ve Waever, 2003).…”

“…Söz-ediminde güvenlik meselesi güvenlikleştirici aktör tarafından dinleyicilere ya da genelde halka bir güvenlik sorunu içinde olduklarını ve bu güvenlik sorununa karşı ciddi ve acil önlemler almaları gerektiğini ikna etmeye çalışır. Burada güvenlikleştirici aktörün siyasi konumu, güvenlik meselesini gramer olarak nasıl ele aldığı ve güvenlik meselesini gerçekten ciddi bir mesele olarak kanıksayıp bunu yansıtması çok önemlidir (Waever, 1995;Buzan, Waever ve Wilde, 1998;Açıkmeşe-Akgül, 2011).…”