Nadprzyrodzona motywacja poddania żony mężowi w świetle Ef 5, 21–24

Abstract

Jeden z najważniejszych tekstów biblijnych o małżeństwie zawarty jest w Ef 5. Fragment ten analizuje różne aspekty relacji między mężem i żoną. Zgodnie z tym szczególnym atrybutem małżeństwa chrześcijańskiego jest sakramentalność, polegająca na uczestnictwie małżonków, jako komunii osobowej, w tajemnicy zbawienia rozumianej jako głęboka więź Chrystusa z Kościołem, dzięki której małżeństwo chrześcijan nabiera wymiaru nadprzyrodzonego. Ponadto więź Chrystusa z Kościołem jest przykładem wzajemnych relacji między małżonkami. Szczegółowo podkreśla się tu wzajemny stosunek męża i żony, a zwłaszcza fakt podporządkowania się żony mężowi, co nie może być rozumiane jako jakakolwiek forma niewolnictwa, ale raczej jako forma chrześcijańskiego powołania i służyć Chrystusowi. Jak Chrystus jest głową Kościoła i troszczy się o jego pełny rozwój, zwłaszcza w zakresie zbawienia, tak samo mąż powinien być dla swojej żony.