Musculus flexor digitorum profundus aksesuar başı tendonunun alternatif greft olarak kullanılabilirliğinin araştırılması

Abstract

Amaç: Son yıllarda, artan cerrahi rekonstüksiyon teknikleri ile tendon transferleri sık yapılan operasyonlardan biri haline gelmiştir. Trafik kazaları, kesici alet yaralanmaları ya da bazı romatizmal hastalıkların yarattığı dejeneratif hasarlar sonucunda tendon grefti uygulamaları bir gereklilik haline gelmiştir. Literatürde en çok kullanılan tendon greft donörleri musculus palmaris longus, musculus plantaris, musculus extensor digitorum longus, musculus extensor indicis ve musculus gracilis olarak geçmektedir. Birçok tendon greft donörü olmasına rağmen, farklı kullanım alanları ve varyatif durumlar nedeni ile zaman zaman da alternatif tendon greft donörlerine ihtiyaç duyulmaktadır. Biz de buradan yola çıkarak musculus flexor digitorum profundus aksesuar başının tendon grefti olarak kullanılabilirliğini araştırmayı hedefledik. Yöntem: Çalışmamızda, musculus flexor digitorum profundus aksesuar başı tendonunun, tendon grefti için donör olup olamayacağı iki basamakta incelendi. Birinci aşamada morfometrik olarak uygunluğu, ikinci aşamada ise biyomekanik olarak uygunluğu test edilerek güncel olarak kullanılan musculus palmaris longus ve musculus plantaris tendonlarıyla karşılaştırıldı. Bu amaçla musculus palmaris longus, musculus plantaris ve musculus flexor digitorum profundus aksesuar başının tendonları kullanıldı. Erişkin 11 kadavradan alınan kasların ve tendonlarının uzunlukları, kalınlıkları ve genişlikleri ölçüldü. Elde edilen parametreler birbirleriyle karşılaştırıldı. Alındıkları ekstremitelerin de uzunluk ve genişlikleri ölçülerek, tendonlarla aralarındaki korelâsyonlara bakıldı. Germe test cihazı kullanılarak; maksimum kopma kuvveti, maksimum deformasyon, tendon kopuncaya kadar depolanan enerji, sertlik, maksimum stres, maksimum strain, esneklik katsayısı ve dayanıklılık parametreleri ölçülüp, tendonların biyomekanik özellikleri değerlendirildi. Bulgular: Yapılan analizler sonucunda; hem morfometrik verilerde hem biyomekanik verilerde benzerlikler elde edildi. Sonuç: Sonuç olarak ele alınan aksesuar tendonun morfometrik olarak uygun olduğu, biyomekanik olarak kısmen yeterli olduğu sonucuna varıldı.