Multilocus Study of Six Balkan Natural Populations of Pinus sylvestris(L.)

Μελέτη της γενετικής ποικιλότητας δώδεκα φυσικών πληθυσμών της δασικής πεύκης (Pinus sylvestris L.) στον ελλαδικό χώρο με βιοχημικά γνωρίσματα

“…Στο Στη γονιδιακή θέση GDH-A το κοινό αλληλόμορφο Α2 εμφάνισε συχνότητες με ίδιες ή ελαφρώς χαμηλότερες τιμές στις Βαλκανικές περιοχές (Longauer et al, 1992, Zhelev et al, 1994, Μουλαλής κ.α., 1996, Passayiannes et al, 1998. Οι ελαφρώς χαμηλότερες τιμές που αναφέρονται από τους Longauer et al (1992) και Μουλαλής κ.α.…”

“…Στο ενζυμικό σύστημα της Ισοκιτρικής Αφυδρογονάσης (IDH), η μία γονιδιακή θέση η οποία εντοπίζεται, καταγράφεται μονομορφική και από άλλους ερευνητές σε διάφορες περιοχές της εξάπλωσής της (Goncharenko et al, 1994, Μουλαλής κ.ά., 1996, Passayiannes et al, 1998. Σε αναλύσεις που πραγματοποιήθηκαν στη Σκωτία από τον Kinloch et al (1986) βρέθηκαν δύο σπάνια αλληλόμορφα, γεγονός που επιβεβαιώνει την άποψη των συγγραφέων ότι οι πληθυσμοί αυτοί ακολούθησαν διαφορετική εξελικτική πορεία.…”

“…Σχετικά με το ενζυμικό σύστημα της Λευκίνης Αμινοπεπτιδάσης (LAP), όλες οι μελέτες οι οποίες πραγματοποιήθηκαν στο συγκεκριμένο ενζυμικό σύστημα, αναφέρουν παρόμοιες τιμές με τις ελληνικές (Gullberg et al, 1985, Geburek et al, 1987, Wang et al, 1991, Longauer et al, 1992, Goncharenko et al, 1994, Zhelev et al, 1994, Μουλαλής κ.α., 1996, Passayiannes et al, 1998. Μοναδική εξαίρεση αποτέλεσαν τα στοιχεία για τους πληθυσμούς της Σκωτίας που αναφέρονται από τον Kinloch et al (1986) (Muona & Szmidt, 1982, Kinloch et al, 1986, Rudin et al, 1986, Wang et al, 1991, Thormann & Stephan, 1993, Prus-Glowacki & Stephan, 1994, Μουλαλής κ.ά.…”

“…Το ενζυμικό σύστημα της Ρεδουκτάσης της Μεναντιόνης (MNR) στη δασική πεύκη, όπως και σε άλλα κωνοφόρα, ταυτίζεται με το ενζυμικό σύστημα της διαφοράσης (DIA) (Petit, 1988, Tsaktsira, 1992, Scaltsoyiannes et al, 1994, Scaltsoyiannes et al, 1997, Passayiannes et al, 1998. Από διάφορους ερευνητές βρέθηκε ότι κωδικοποιείται από 4 αλληλόμορφα (Goncharenko et al, 1994, Prus-Glowacki & Stephan, 1994 (Muona & Szmidt, 1982, Cheliak, 1984, Szmidt & Yazdani, 1984a, Geburek et al, 1987, από 3 αλληλόμορφα (Prus-Glowacki & Stephan, 1994), 4 αλληλόμορφα (Thormann & Stephan, 1993, Hertel & Kohlstock, 1994, Μουλαλής κ.ά., 1996 ή και 5 αλληλόμορφα (Kinloch et al, 1986, Goncharenko et al, 1994.…”

“…Στη συγκεκριμένη γονιδιακή θέση, το κοινό αλληλόμορφο έλαβε στους ελληνικούς πληθυσμούς τιμές που επιβεβαιώνονται και σε άλλες περιοχές της εξάπλωσης του είδους (Wang et al, 1991, Μουλαλής κ.α., 1996, Passayiannes et al, 1998.…”