Τα γενικά αναισθητικά, παρότι θεωρούνται ασφαλή, σε σπάνιες περιπτωσεις έχουν ένοχοποιηθεί για την εμφάνιση βαριάς ηπατικής βλάβης, και ακόμη και μοιραία έκβαση στους ασθενείς.Η προποφόλη, δείχνει να ασκεί αποπτωτική δράση σε κύτταρα ανθρώπινης προμυελολυτικής λευχαιμίας (κύτταρα HL-60) τα οποία είναι αυαίσθητα στο προαποπτωτικό στρες, επείδη το φάρμακο παρεμβαίνει τόσο σε μιτοχονδριακές οδούς όσο και σε διαδικασίες της κυτταρικής επιφάνειας. Το Σεβοφλουράνιο επίσης φαίνεται να προκαλεί ηπατοτοξικότητα. Ο δείκτης Μ-30 (κυτταροκερατίνης 18 η οποία έχει πεπτεί από κασπάσες), είναι ένα μονοκλωνικό αντίσωμα το οποίο αναγνωρίζει ένα νεοεπιτόπιο το οποίο δημιουργείται από την κυτοκερατινη 18 η οποία έχει πεπτεί απο κασπάσες στο σημείο Asp396, και χρησιμέυει ως βιολογικός δείκτης της επιθηλιακής απόπτωσης στο ήπαρ. Ο δείκτης M-65 (ακέραιη κυτοκερατίνη 18) είναι ένα υπόστρωμα το οποίο εκφράζεται από τα επιθηλιακά κυτταρα (π.χ. τα υπαττοκύτταρα) και υποδεικνύει την εμφάνιση νέκρωσης. Τα επίπεδα των δεικτών Μ30 και Μ65 έχουν χρησιμοποιηθεί για την εκτίμηση της βαριάς ηπατικής ανεπάρκειας σε παθολογικές καταστάσεις, όπως η ίνωση σε βαριά αλκοολικούς ασθενείς, στον εντοπισμό ασθενών οι οποίοι υποφέρουν από έλλειψη α1 -αντιθρυψίνης και οι οποίοι αργότερα αναπτύσσουν ηπατική νόσο, καθώς και ως προγνωστικοί δείκτες στην οξεία ηπατική ανεπάρκεια λόγω λήψης τοξικών δόσεων ακεταμινοφαίνης. Σκοπός αυτής της διατριβής είναι να εντοπιστούν οι πιθανές αλλαγές στους αποπτωτικόυς και/η νεκρωτικούς δείκτες Μ30 και Μ65 καθώς και στην άμινοτρανσφεράση της αλανίνης (ΑLT) και την ασπαρτικη αμινοτρανσφεραση (AST) σε γυναίκες οι οποίες υπόκεινται σε εκλεκτική μαστεκτομή ή σε θυρεοειδεκτομή με τη χορήγηση αναισθησίας με προποφόλη η σεβοφλουράνιο. Αυτή η προοπτική τυχαιοποιημένη κλινική μελέτη, διενεργήθηκε μεταξύ οκτωβρίου 2009 και ιουλίου 2011 στο αρεταίειο πανεπιστημιακό νοσοκομείο στην Αθήνα.Ενήλικες γυναίκες ασθενείς οι οποίες υπόκειντο σε εκλεκτικό χειρουργείο για μαστεκτομή ή θυρεοειδεκτομή, τυχαία χωρίστηκαν σε δύο ομάδες με τη χρήση τυχαιοποιημένων αριθμών και έλαβαν η ολική ενδοφλέβια αναισθησία με προποφόλη (ομάδα προποφόλης) η εισπνεόμενη αναισθησία με σεβοφλουράνιο (ομάδα Σεβοφλουρανίου). Tα δείγματα αίματος για την μέτρηση επιπέδων M30, M65, AST, και ALT ελήφθησαν πριν από την αρχή της επέμβασης, αμέσως μετά το τέλος της επέμβασης, καθώς και 24 και 48 ώρες μετεγχειρητικά. Ο πρωταρχικός σκοπός της μελέτης, ήταν οι τιμές των M30 24 ώρες μετεγχειρητικά στην ομάδα προποφόλης ή σεβοφλουρανίου. Το secondary outcome ήταν τα επίπεδα M65, η αναλογία M30 / M65, και τα επίπεδα ALT και AST που μετρήθηκαν στα ίδια χρονικά σημεία με τους δείκτες M30 και M65. Η στατιστική εκτίμηση έγινε με τη χρήση του SAS 9.1.3 s.p.4. Δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές αλλαγές στους δείκτες κυτταρικού θανάτου Μ30 και Μ65 και στην αναλογία Μ30/Μ65 αμέσως μετά το χειρουργείο καθώς και 24 και 48 ώρες μετεγχειρητικά. Οι τιμές των ενζύμων AST και ALT στις ίδιες χρονικές στιγμές δεν φάνηκε να αλλάζουν επίσης (Πίνακας 3).Τα αποτελέσματα δεν έδειξαν αλλαγές στους δείκτες M30 και Μ65 σε ασθενείς οι οποίοι υποβάλλονται σε χειρουργείο με αναισθησία με προποφόλη ή σεβοφλουράνιο. Τα επίπεδα AST και ALT στον ορό δεν εμφάνισαν επίσης αλλαγές άμεσα μετεγχειρητικά καθώς και 24 και 48 ώρες μετεγχειρητικά. Τα επίπεδα των δεικτών Μ30 και Μ65 μετρηθηκαν μέχρι και την 48η μετεγχειρητική ώρα. Οι εκλεκτικοί δείκτες κυτταρικού θανάτου Μ30 και Μ65 δεν έχουν χρησιμοποιηθεί για να εκτιμηθεί η επίδραση των γενικών αναισθητικών στην ακεραιότητα του ήπατος. Ο παρών σχεδιασμός μελέτης παρά τους περιορισμούς του, έδειξε ότι αυτοί οι δείκτες δεν αλλοιώθηκαν από τα δύο αναισθητικά που χρησιμοποιήθηκαν. Τα αποτελέσματα αυτά δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε χειρουργεία κοιλιάς που αφορούν την χοληδόχο κύστη και το ήπαρ, όπου ο ηπατικός κυτταρικός τραυματισμός λόγω του χειρουργείου κυριαρχεί. Συμπερασματικά στην συγκεκριμένη μελέτη οι δείκτες Μ30 και Μ65 δεν έδειξαν σημαντικές μεταβολές σχετιζόμενες με την χορήγηση αναισθησίας με προποφόλη ή σεβοφλουράνιο σε ασθενείς που υπεβλήθησαν σε χειρουργείο μαστεκτομής η θυρεοειδεκτομής. Κατά συνέπεια και οι δύο αναισθητική παράγοντες φαίνεται να είναι εξίσου ασφαλείς, όσον αφορά την απόπτωση/νέκρωση.
