Η παρούσα διδακτορική διατριβή επιχειρεί να ερμηνεύσει την εμφάνιση των κυκλικών διακυμάνσεων, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο ρόλο της συμπεριφοράς του τραπεζικού τομέα από πλευράς βιομηχανικής οργάνωσης, και εξετάζει την αποτελεσματικότητα της νομισματικής πολιτικής σε αυτό το επίπεδο. Αποτελείται από τρία τμήματα. Το πρώτο τμήμα, «Κυκλικές Διακυμάνσεις & Επιταχυντής», παρουσιάζει ένα υπόδειγμα επιταχυντή επενδύσεων δεύτερης τάξης (Hillinger, 1992, 2005) σε διακριτό χρόνο, με απώτερο στόχο την ερμηνεία του κύκλου των επενδύσεων. Αποδεικνύεται ότι στην περίπτωση των τριγωνομετρικών ταλαντώσεων, το κεφάλαιο συγκλίνει προς το επίπεδο ισορροπίας του. Επιπλέον, διευρύνουμε το υπόδειγμα, εισάγοντας σε αυτό έναν εξωγενή πιστωτικό όρο, το επιτόκιο χορηγήσεων. Το ενδιαφέρον μας επικεντρώνεται στην επίδραση της εισαγωγής του εξωγενούς επιτοκίου χορηγήσεων στη διαχρονική πορεία του κεφαλαίου και κατ’ επέκταση στην ικανότητα του υποδείγματός μας να ερμηνεύσει τον κύκλο των επενδύσεων. Στη συνέχεια, διευρύνουμε το υπόδειγμα πολλαπλασιαστή-επιταχυντή του Samuelson (1939), ενσωματώνοντας σε αυτό τον επιταχυντή επενδύσεων δεύτερης τάξης σε διακριτό χρόνο. Συμπεραίνουμε ότι το υπόδειγμα επιτυγχάνει να ερμηνεύσει την εμφάνιση των κυκλικών διακυμάνσεων της οικονομικής δραστηριότητας σε όρους εθνικού εισοδήματος. Το δεύτερο τμήμα, «Συμπεριφορά Τραπεζών & Νομισματική Πολιτική», εξετάζει την επίδραση της νομισματικής πολιτικής στην άριστη τραπεζική συμπεριφορά στο πλαίσιο ενός υποδείγματος Cournot δύο σταδίων με οικονομίες φάσματος. Η έμφαση δίνεται στις επιπτώσεις της πολιτικής του υποχρεωτικού ποσοστού διακράτησης ρευστών διαθεσίμων στο περιθώριο των επιτοκίων χορηγήσεων και καταθέσεων. Αποδεικνύεται ότι η κατεύθυνση της επίδρασης αυτής εξαρτάται από το είδος των οικονομιών φάσματος. Έπειτα, διερευνούμε την επίδραση της νομισματικής πολιτικής στην άριστη συμπεριφορά των καταθετών και των δανειοληπτών. Υπό το πρίσμα ενός υποδείγματος επικαλυπτόμενων γενεών, γίνεται φανερό ότι το ποσοστό διακράτησης ρευστών διαθεσίμων επηρεάζει την άριστη συμπεριφορά των πελατών των εμπορικών τραπεζών μέσω των αντίστοιχων επιτοκίων ισορροπίας. Το τρίτο τμήμα, «Κυκλικές Διακυμάνσεις & Τραπεζική Συμπεριφορά», εξετάζει την επίδραση της συμπεριφοράς των εμπορικών τραπεζών στις κυκλικές διακυμάνσεις και διερευνά την αποτελεσματικότητα της νομισματικής πολιτικής. Θεμελιώνοντας ένα θεωρητικό υπόδειγμα που συνδέει τη συμπεριφορά των τραπεζών με τη συμπεριφορά των επιχειρήσεων σχετικά με την απόφασή τους για επένδυση, μελετούμε την αποτελεσματικότητα της νομισματικής πολιτικής για τις διάφορες περιπτώσεις οικονομιών φάσματος στον τραπεζικό τομέα. Ακολουθώντας την προσέγγιση της βιομηχανικής οργάνωσης των τραπεζών, ο τραπεζικός τομέας περιγράφεται από το υπόδειγμα Cournot δύο σταδίων με οικονομίες φάσματος. Από την άλλη πλευρά, η επενδυτική απόφαση ερμηνεύεται μέσα από το υπόδειγμα του επιταχυντή επενδύσεων δεύτερης τάξης σε διακριτό χρόνο με πιστωτικό όρο. Στη συνέχεια, το ενδιαφέρον μας στρέφεται στην περίπτωση που δεν υπάρχουν οικονομίες φάσματος στον τραπεζικό τομέα. Υπό αυτή την υπόθεση, διερευνάται η επίδραση της συμπεριφοράς των τραπεζών στον κύκλο των παγίων επενδύσεων. Υποθέτοντας δύο διαφορετικές περιπτώσεις τραπεζικής συμπεριφοράς, ένα τυπικό παίγνιο Cournot και ένα παίγνιο Stackelberg, δείχνουμε ότι η ερμηνευτική ικανότητα του επιταχυντή επενδύσεων δεύτερης τάξης με ενδογενή πιστωτικό όρο δεν επηρεάζεται. Τέλος, επιχειρούμε να ερμηνεύσουμε την εμφάνιση των κυκλικών διακυμάνσεων σε όρους εθνικού εισοδήματος, υποθέτοντας ότι το εθνικό εισόδημα και το επιτόκιο χορηγήσεων προσδιορίζονται από κοινού στην αγορά αγαθών και στον ολιγοπωλιακό τραπεζικό κλάδο. Για τον σκοπό αυτό, το υπόδειγμα του επιταχυντή δεύτερης τάξης σε διακριτό χρόνο για μια κλειστή οικονομία συνδέεται με το υπόδειγμα Cournot δύο σταδίων με οικονομίες φάσματος για τον τραπεζικό κλάδο. Η ύπαρξη των οικονομιών φάσματος αυξάνει τη ρευστότητα, και επομένως αποσταθεροποιεί τον χρηματοπιστωτικό τομέα, επηρεάζοντας στη συνέχεια την αποτελεσματικότητα της νομισματικής πολιτικής.
